Column Blik van Co: Zicht

Je krijgt een onverwachte uitnodiging voor een feestje. Zou je echt welkom zijn? Zou je daar zomaar jezelf mogen zijn? Je zoekt naar het feestje, maar wat is de ware reden van je reis? De stad, de nauwe steegjes, bekende gebouwen en vertrouwde verhalen tonen zich in een heel ander licht. Een roze jungle, een feestje in een auto, waanbeelden in de kerk en een vreemde situatie in het café en een plek om thuis te komen. 

Na dit gelezen te hebben werd mijn nieuwsgierigheid alleen maar groter en kon niet wachten op de try-out die op de woensdagavond werd gehouden. Ik ging om zeven uur van huis af want het spektakel begon om half acht. Lopend over de Breestraat werd ik vriendelijk begroet door een gitarist en een saxofonist. 

Het nummer dat zij speelde lag meteen lekker in mijn gehoor en al fluitend met dit wijsje in mijn gedachten vervolgde ik mijn weg. Ter hoogte van de Zeestraat was de Bree afgezet door schermen met ervoor geplaatst twee fel schijnende lichtbundels in je gezicht. Bij de Brandsteeg stond een verlicht bord met “Welkom”. 

Mijn oog valt op een kunstwerk; die heeft een passende naam gekregen:  Pijpen

Het Stationsplein oplopend zie ik dat ik niet de enige ben. Mijn oog valt op een kunstwerk die een passende naam heeft gekregen “Pijpen”. Volgens het bordje moet dit kunstwerk een ode zijn aan de buizenkunst uit de jaren zeventiger jaren. Dit is het beginpunt van de theatrale ontdekkingstocht. Er ligt een man in het wit ongemakkelijk op dit kunstwerk. 

Ineens komt er uit het niets een dame in een lang gewaad, de verhalenverteller, en nodigt de man uit om samen met ons mee te gaan. Het was werkelijk een wandeling vol luisterverhalen, verrassingen en droomachtige scenes. 

Niet alle kunstuitingen spraken mij aan, o.a. met een stok in een bak met water roeren, maar ik complimenteer de Stichting Theatermanifestatie IJmond voor deze onverwachte uitnodiging van dit feestje.

Co Backer

jalbacker741@telfort.nl