Mijn schoenveters

Algemeen
Afbeelding
(Foto: )

Vrijdagochtend negen uur. We trekken onze Tommy Hilfiger geveterde schoenen aan om een heel gesneden bruin te halen bij bakkerij Herman Schoone. De warme bakker waar mijn ouders al in 1938 brood haalden, toen nog in de Munnikenweg. Sokken optrekken en pats...de veter van mijn linkerschoen breekt. "Ga toch eens nieuwe veters kopen, krent ", spreekt mijn vrouw mij op een liefdevolle toon toe. "Ik knoop de stukken wel aan elkaar want als ik iets kan hergebruiken, zal ik dat niet nalaten", is mijn weerwoord. Het gemompel van haar hoor ik gelukkig niet en ga de deur uit. Terugkerend van de bakker trek ik mijn schoenen uit en pats.... de veter van mijn rechterschoen breekt. Nu moet ik er echt aan geloven om een paar nieuwe veters te halen. Aangezien ik kleurenblind ben vraag ik wat voor kleur veters en hoe lang zij moeten zijn. "Donkerbruin en tel het aantal gaten waar de veter doorheen moet." Het tellen gaat me goed af want het zijn precies 12 vetergaten gedeeld door twee, dus zes stuks. Ik krijg geld mee en loop naar de Beverhof. "Dames goedemorgen, kunt u mij helpen aan een paar donkerbruine veters met twaalf gaten gedeeld door twee." ''Natuurlijk meneer", antwoorden twee dames in koor. Synchroon draaien zij zich om naar het rek waar vele gekleurde veters hangen en laten mij drie paar donkere veters zien. "Deze is iets lichter van kleur dan de andere twee", leggen zij mij uit. "Ziet u dat deze iets feller is en deze iets fletser van kleur." "Dames, ik heb u iets vreselijks te vertellen, ik ben kleurenblind." "Wat erg", antwoordden zij met natte ogen. Nu moet ik op mijn hoede zijn om geen medelijden op te wekken. "Ik wilde dolgraag schilder worden maar werd hiervoor afgekeurd." "U bent zo te zien toch nog goed terechtgekomen." "Gelukkig wel, ik ben rechten gaan studeren." Twee verbaasde dames achterlatend loop ik glimlachend de winkel uit.

Co Backer,

jalbacker741@telfort.nl