‘Vier jaar lang staat je leven stil’

Zorg
Wendy en haar vriend Mark willen dolgraag een kind. "Het is een klap in je gezicht als elke poging mislukt."
Wendy en haar vriend Mark willen dolgraag een kind. "Het is een klap in je gezicht als elke poging mislukt." (Foto: Aangeleverd)

Het ouderschap is niet voor iedereen weggelegd. Hoe ga je daarmee om, als je ziet dat het bij de mensen in je omgeving wél lukt? Wendy de Liefde (34) weet er alles van. Samen met haar partner Mark heeft ze vier jaar lang in een fertiliteitstraject gezeten. Van operatie tot IVF; het mocht niet baten. Eind vorig jaar besloot het koppel dat de grens is bereikt. “Je wil gewoon verder met je leven.”

Door Rosalie Buding

Het is 2017. Wendy en Mark zijn een jaar samen wanneer ze besluiten om ervoor te gaan. Mark is Wendy’s grote liefde en in hem ziet ze de vader van haar kinderen. Ze vertelt: “Ik heb zestien jaar lang de pil geslikt. Toen ik daarmee stopte, werd ik onverwachts maandenlang niet ongesteld. In het ziekenhuis kreeg ik al snel de diagnose PCOS. Dit houdt kortgezegd in dat ik geen eisprong heb.” 

Niet vruchtbaar

Dit was het startsein van Wendy’s fertiliteitstraject. “Het begon met pillen en hormoonspuiten, waardoor ik last kreeg van flinke hormonale schommelingen. Helaas bleek dit geen vruchtbare methode. De volgende stap was een LEO-operatie. Hierbij gaat je hele hormoonhuishouding op de schop.” 

Laatste redmiddel

In eerste instantie leek het een schot in de roos, want na de zware operatie had Wendy eindelijk een natuurlijke eisprong; voor het eerst in achttien jaar. “Helaas bleef het daarbij en vielen we terug op de pillen en spuiten. Via IUI zijn we uiteindelijk overgestapt op IVF: ons laatste redmiddel. Het is een klap in je gezicht als elke poging mislukt. Je hoop vaagt weg, beetje bij beetje.” 

Door met leven

Het IVF-traject beschrijft Wendy als traumatisch. De embryo’s overleefden het niet na terugplaatsing en de punctie was erg pijnlijk. “Geloof me, ik kan wel wat hebben. Maar dit was gewoon creperen.” Het was de druppel voor Mark en Wendy. “We zeiden tegen elkaar: we stoppen ermee. Op een gegeven moment wil je weer verder met je leven. Een huis kopen, reizen en vooral genieten. Als je in een fertiliteitstraject zit, staat je leven stil.” In het begin heeft Wendy moeite gehad met zwangere buiken in haar omgeving. “Soms voelt het oneerlijk, maar dat kan ik inmiddels wel van me afzetten.”

Proeven van moederschap

“Mensen denken vaak dat ze je met fluwelen handschoenen moeten aanpakken. Zo durfde een vriendin me niet te vertellen dat ze zwanger was. Zij zitten er soms meer mee dan ik.” Hoe heftig het traject ook was, ze had het niet willen missen. “Het heeft de band die ik met Mark heb enorm versterkt.” Wendy, auteur van beroep, heeft inmiddels een ander kindje op de wereld gezet: haar deels autobiografische debuutroman ‘Een Streepje Tegen’. “Een heerlijk verhaal mét een ‘happy end’, waardoor ik toch eventjes van het moederschap mocht proeven.”

Update: bij de allerlaatste kans bleek het stel tóch een streepje mee te hebben: inmiddels zijn ze ouders van een kerngezonde dochter. Wendy: "De BLØF-quote ‘voor wie denkt dat het te laat is, ergens om de hoek wacht soms geluk’ vond ik zo mooi dat ik ‘m in mijn boek verwerkte - toen we geen hoop meer hadden. Dat’ ie nu ook op haar geboortekaartje staat, is echt een droom die is uitgekomen."