Column Blik van Co: Mijn korte broek

Draagt u ook bij mooi weer korte broeken? Ik wel. Al enkele weken draag ik niets anders. Alleen bij speciale gelegenheden trek ik 'n lange broek aan. Je kan niet in een korte broek verschijnen bij een afspraak of vergadering. Dat een korte broek bij mij een duidelijke stempel heeft gedrukt op mijn toch wel goede en beschermde jeugd blijkt uit het navolgende. Waar nu de sv Beverwijk voetbalt stond eens een grote boomgaard. Met een groepje vrienden uit de buurt vertoefden wij regelmatig in deze boomgaard. Het was geen publiek geheim dat de desbetreffende beheerder niet schroomde om middelen te gebruiken die niet erg kindvriendelijk waren. Als kleinste en snelste moest ik de boom in en de versnaperingen naar beneden gooien. Het lukte meestal altijd om uit de “handen” te blijven van de beheerder. Helaas niet deze keer. Hij kwam met een noodgang zijn boomgaard binnen rennen en ik sprong uit de boom. Doordat ik zo snel moest springen zag ik een uitstekende tak over het hoofd en de zoom van mijn korte broek bleef eraan hangen. De uitstekende tak haalde mijn bovenbeen open en ik viel met een smak op de grond. Als toegift gaf de beheerder mij ook nog een schop onder de kont. Met veel pijn en moeite ben ik naar huis gegaan. Thuisgekomen werd ik op de bagagedrager gezet en de tocht naar de dokter zal ik mijn hele leven niet meer vergeten. De bestratingen waren van die kwaliteit dat iedere meter een martelgang was. De meeste straten in Beverwijk waren toen voorzien van Haagse Keien. Eindelijk aangekomen bij de dokter werd ik op een bank gelegd en tot overmaat van ramp gooide hij een liter of twee jodium over mijn bovenbeen. U zult begrijpen dat de weg terug naar huis op die verdomde bagagedrager achter op de fiets van mijn vader veel weg had van een kastijding. Thuisgekomen werd ik onderhanden genomen omdat mijn korte broek richting de vuilniszak moest. Geen vragen hoe het lichamelijk met me stond, nee, mijn broek was belangrijker.

Co Backer

jalbacker741@telfort.nl