Een groot gemis: strompelend na ‘de halve’ afdruipen richting Blarenbal
EGMOND AAN ZEE - Alhoewel een appel doorgaans goed is voor de gezondheid, smaakt deze dit weekend een stuk zuurder. Het mooiste sportweekend in Egmond aan Zee, dat ook nog eens een flinke dosis (sociaal) geluk met zich meebrengt, heeft door de huidige situatie geen doorgang. Het (ongezonde) alternatief: thuis (stil)zitten. Niet echt lekker voor de gezondheid. Sterker nog, een flinke drol die door de afwezigheid van de NN Egmond Halve Marathon en de befaamde mountainbike-race Egmond-Pier-Egmond nu stinkend komt bovendrijven. Ik neem je mee in mijn hersenspinsels en daag je tegelijkertijd uit om dit jaar je persoonlijke sportrecords, wat deze ook mogen zijn, aan te scherpen en deze on-Nederlands triomfantelijk te vieren. Juist ja: waarom niet?
Column door: Michel Ranzijn
Regelmatig bewegen is ontzettend gezond. Zo helpt het tegen cognitieve achteruitgang en verkleint het risico op diverse hersenaandoeningen zoals dementie, beroerte en depressie (bron). Hoogleraar neuropsychologie en enthousiasteling Erik Scherder zweert erbij. En terecht.
Strompelend na de halve marathon afdruipen richting Blarenbal. Wat een gemis
Weerstand
Dat bewegen gaat de laatste maanden even niet zo best bij ‘de Nederlander’. Mensen zitten tijdens de coronacrisis meer thuis en bewegen doorgaans minder (bron). De uitzonderlijke corona-situatie zorgt er volgens het Mulier Instituut voor dat ruim twee miljoen mensen veel minder zijn gaan bewegen. Dit heeft grote gevolgen voor de gezondheid en ons immuunsysteem. Of laten we het positief omdraaien: voldoende beweging verhoogt de weerstand, productiviteit en creativiteit, vermindert stress en zorgt voor een betere stemming (bron). Dit alles bij elkaar maakt de zure appel van ‘geen traditioneel Egmonds sportweekend’ eigenlijk alleen maar zuurder. Althans, voor mij. Waarom? Omdat veel van wat het leven mooi kan maken - sport, beweging, sociale versmelting in de vorm van gezelligheid - verstopt zit in dit prachtige traditionele Egmondse weekend. Balen. Ja, er zijn leuke grapjes die je kunt maken, zoals ‘het is gestrand’ of ‘het is spaak gelopen’. Sorry, ik kan er nog niet om lachen.
Sportieve ambities
Hoezo hebben deze twee - te weten ‘het gemis van dit sportweekend’ en ‘de kennis over gezonde beweging’ - iets met elkaar te maken, hoor ik je denken. We leven in het begin van een nieuw jaar. 2021. Stilletjes aan zijn we het nieuwe jaar ingekropen. Heel voorzichtig en soms nog met het hoofd naar beneden. Begrijpelijk. Januari is de maand dat doorgaans - of ‘normaal’ gesproken - een moment is dat de meeste mensen ontzettend gemotiveerd zijn om nieuwe (fysieke) uitdagingen aan te gaan. De ‘januari-sporters’? Een grootschalig sportevenement in Egmond - met internationale allure - draagt uiteraard enorm positief bij aan deze sportieve ambities. De sfeer, de sensatie, zwetende sporters, sociale cohesie onder sporters en supporters: het is er nu allemaal niet om ‘die prikkel te geven’.
De pijn van de afwezigheid van het sportweekend legt de werkelijke onderliggende pijn bloot: samen het leven vieren zoals het hoort te zijn. Zonder angst, in beweging en met elkaar
Obesitas op de loer
Maar we doen dit om het virus eronder te krijgen, dat begrijp je toch wel? Zeggen mensen in mijn omgeving. Iets wat ik gek genoeg wel prettig vind, omdat op deze manier een vruchtbare discussie ontstaat over de inhoud. Iets waar ik altijd een groot voorstander van ben. Nou, daar gaan we dan. Ik doe een voorzet. Even in perspectief. Oud-voorzitter van VNO-NCW en lid van NLsportraad Bernard Wientjes waarschuwde (19 november, Trouw) onlangs al dat er een ‘epidemie op ons afkomt die veel groter is dan corona’. Obesitas doelde hij op. Daarnaast is er een terugloop in kwaliteit van leven als gevolg van de afname in sporten en bewegen. In euro’s betekent dit zo’n 580 miljoen euro verlies en 349 miljoen euro extra kosten voor de zorg, volgens onderzoeker Jelle Schoemaker. (bron)
Vicieuze cirkel
Sinds de coronacrisis is daarnaast een substantieel deel minder gaan bewegen, konden we eerder lezen. Vooral laagopgeleiden sporten minder snel dan middelbaar en hoogopgeleiden (bron). Niet echt een lekkere - verschil uitdiepende - ontwikkeling. Momenteel gaat er ongeveer 5,7 miljard euro om in de sport, waarvan 2,9 miljard wordt betaald door de sporters zelf (bron). En wat blijkt? Mensen met een lager inkomen, die minder zijn gaan sporten, belanden uiteindelijk eerder op de IC. De vicieuze cirkel, of moet ik zeggen ‘vieze cirkel’, is angstig rond.
Sporten en bewegen belangrijke wapens in de strijd tegen virussen
Eigen glazen ingooien
Schrijnende ontwikkelingen. Ze vielen onder het vage kopje ‘nevenschade’, maar wie de laatste zin van de vorige alinea met het woord ‘IC’ nog eens terugleest snapt dat we regelrecht onze eigen glazen aan het ingooien zijn. Bovendien, sporten is juist zo’n mooi (sociaal en gezond) middel om de weerstand/het immuunsysteem te verbeteren en zo virussen de baas te blijven op langere termijn. Waar wil ik precies heen? Sporten en bewegen vormen ontzettend belangrijke wapens in de strijd tegen het coronavirus. Punt. Sporten in groepsverband is daarbovenop goed tegen eenzaamheid. We missen het nu allemaal. Letterlijk. Fysiek en mentaal.
Het leven vieren
Alhoewel een appel doorgaans goed is voor de gezondheid, smaakt deze dit weekend een stuk zuurder. De pijn van de afwezigheid van het sportweekend legt de werkelijke onderliggende pijn bloot van wat we echt missen: samen het leven vieren zoals het hoort te zijn. Zonder angst, in beweging en met elkaar. Strompelend na de halve marathon afdruipen richting Blarenbal. Wat een gemis. Maar we houden moed. Hoe? Keihard trainen voor volgend jaar en dan alles laten zien. Sterker uit de strijd komen, welke strijd dat ook precies is. En dan gaan we het met z’n allen vieren. Nogmaals, zoals het hoort. Leven. Doe jij mee?
Reageren op deze column van Michel Ranzijn? Mail dan naar redactie.bnb@rodi.nl of redactie.con@rodi.nl
