De spoorwegovergang, een stripverhaal zonder einde
Geachte redactie,
Naar aanleiding van de ingezonden brief van Fons Lute in de editie van week 14 stuur ik graag een reactie.
Beste Fons, Ik hoop dat ik Fons mag zeggen.
Je ondertekent je ingezonden brief in Het Castricums Nieuwsblad van week 14 immers met Fons Lute. Bovendien spreekt uit je reactie veel betrokkenheid met het onderwerp “spoorwegovergang Beverwijkerstraatweg”. Ik heb diezelfde betrokkenheid, dus dat maakt dat wij strijden voor dezelfde zaak; een passende oplossing voor deze spoorwegovergang.
Uit de rest van je stuk proef ik echter een grote mate van aversie tegen het fenomeen van burgerparticipatie en burgerinitiatieven. Sterker nog: je verwijt het Gemeentebestuur dat ze überhaupt heeft geluisterd naar wat er bij haar burgers leeft. Daar verschillen we dus nogal van mening.
Voldoende reden om in alle rust te reageren op jouw brief, ook omdat er een aantal feitelijk onjuiste conclusies in staan.
Laten we voorop stellen dat de spoorwegovergang blijkbaar veel reacties van bezorgde burgers losmaakt; reden te meer om zorgvuldig om te gaan met het zoeken naar een oplossing.
En die zorgvuldige lijn heeft de Gemeente Castricum ook gelopen. Door het aangaan van een samenwerkingsovereenkomst tussen de Gemeente, de provincie , regio Alkmaar, Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat en ProRail. Mede naar aanleiding van een brief van 26 juni 2020 van ProRail, waarin om een dergelijke overlegstructuur werd gevraagd.
Er werd direct een ambtelijke werkgroep opgericht om de oplossingscenario’s goed in kaart te brengen om uiteindelijk zorgvuldig en goed gedocumenteerd te kunnen beslissen.
Tegelijkertijd werd het initiatief genomen om ook een” maatschappelijke denktank” in te richten waar de ideeen gepolst konden worden of aangevuld met visies en vragen vanuit een breed spectrum van belanghebbenden.
Of anders gezegd: om draagvlak te creeren voor de uiteindelijk te nemen beslissing.
Een oplossing die ongetwijfeld niet voor iedereen het voor hem of haar gewenste resultaat oplevert.
Maar waar er alles aan gedaan is om het proces daar naar toe zorgvuldig af te wikkelen.
Volkomen terecht dat daarbij ook geluisterd wordt naar belanghebbenden. Een deel van de scenario’s zal immers kunnen leiden tot grote infrastructurele projecten.
En in de wet is immers geregeld dat burgers verplicht recht op inspraak hebben als hun leefomgeving in het geding is. Het is dus niet de vraag of het verstandig is geweest van het gemeentebestuur van Castricum om te luisteren naar haar burgers, het is nog sterker: Gezien het grote belang moet het!!
En anders dan je veronderstelt vindt het Ministerie cq ProRail dat helemaal niet vervelend.Ze hebben dat zelfs aangemoedigd .De staatsecretaris van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, mevrouw Stientje van Veldhoven schrijft bijvoorbeeld op 28 oktober 2019 specifiek over deze spoorwegovergang aan de Tweede Kamer: “ Hiervoor wordt momenteel een studie naar mogelijke weg- en spoorse maatregelen uitgevoerd. Daarbij speelt draagvlak bij de omwonenden uiteraard een rol”
Anders dan je veronderstelt heeft de Gemeente zichzelf dus niet ”in het pak genaaid”, maar gedaan wat alle partijen willen; zorgvuldig beslissen, ook door te luisteren naar omwonenden en betrokkenen.
Alle door jou geciteerde omwonenden en belanghebbenden hebben volgens mij op keurige wijze gepolst wat er leeft in Castricum, en dat vervolgens teruggekoppeld aan de ambtelijke werkgroep en of het Gemeentebestuur.
Het levert uiteraard verschillende inzichten op.
Net als jij blijkbaar pleit voor een ongelijkvloerse oplossing, zijn er veel mensen te vinden in West, Zuid en Oost die vinden dat er wellicht andere oplossingen zijn. Oplossingen die de schoonheid van Castricum intact laten, in West en in Zuidoost, maar het meer zoeken in oplossingen bij de overweg zelf. Omdat ze denken dat het kan als je de huidige verkeerstromen beter scheidt, een aantal verkeersmaatregelen neemt, en ProRail zelf ERTMS inzet om de dichtligtijden van de spoorbomen aanzienlijk te verbeteren. Ze doen dat vanuit de veronderstelling dat het kan, en omdat ze vinden dat alle andere genoemde scenario’s veel kapot maken zonder de verkeersveiligheid te verbeteren, maar slechts te verplaatsen.
Ik kan natuurlijk niet voor alle overwegingen van anderen spreken ,maar voor ons van Bewonersgroep Zuidoostroutenee geldt, dat het eerder gevaarlijker en verkeersonveiliger wordt als er een Zuidoostelijke Randweg zou komen . Deze doorkruist immers een belangrijke fietsroute waar dagelijks duizenden scholieren uit de omtrek op de fiets Castricum binnen komen om naar school te gaan, voert pal langs het Bonhoeffer College, en doorkruist een veilige oversteek bij basisschool Het Helmgras. Los natuurlijk van het verloren gaan van een uniek groengebied voor alle Castricummers.
Het is dan ook opvallend dat de 2456 handtekeningen die we inmiddels hebben opgehaald uit heel Castricum( en ook Uitgeest/ Heemskerk/ Beverwijk) komen, en dus niet zoals je stelt van bewoners aan de oostzijde.
Net zoals de handtekeningen tegen de Westroute uit heel Castricum komen. Omdat het een vraagstuk is dat alle Castricummers aangaat, en niet uitsluitend de aanwonenden.
Het lijkt mij niet verstandig hier nu verder diep in te gaan op ieders overwegingen; ik wil dat graag met jou doen als je daar behoefte aan hebt. Omdat ik het belangrijk vind om mijn ideeen ook te staven met andere. Omdat ik mij graag laat overtuigen als ik het blijkbaar niet goed zie!
En om onze achtergronden verder te duiden aan ieder die dat wil. Zo staan we er als Bewonersgroep allemaal in. We claimen niet dat we de enige juiste oplossing hebben, mar we hebben wel een sterke visie vinden we. Net als jij ongetwijfeld! Maar dat hoeft niet allemaal via de krant. Daar staan gelukkig andere podia voor open.Zoals dat hoort in een democratisch proces.
En of het echt zo somber is als jij schetst: voorzover ik weet zitten alle partijen nog altijd met elkaar aan tafel om tot een oplossing te komen, ook al heeft ProRail cq Ministerie I en W laten weten zich op dit gebied probleemeigenaar te voelen. Ook zij zullen behoefte hebben aan een juiste volgorde der dingen: eerst onderzoek naar alle oplossingsscenario’s, gekoppeld aan luisteren naar wat er leeft( oa via de nog altijd bestaande ambtelijke werkgroep), en pas daarna praten over geld.Ik koester dat proces; zorgvuldig en vooral democratisch. En ik ben er van overtuigd dat alle partijen die aan tafel zitten samen zullen zoeken naar de bekostiging daarvan
Hartelijke groet,
Hans Maarten Parigger
Woordvoerder Zuidoostroutenee
