Dichter bij de duinen (4): Bruid en bruidegom
Bruid en bruidegom
Ik heb een dankbaar lichaam
ik heb lippen die wachten op haar kus
zij heeft zoute schouders, dijen als pilaren,
haar huid is uit het zachtste binnenwerk
van een appelboom gesneden, zij is
een appelboom tussen de beuken in het bos,
voor haar blijf ik midden in de distels zitten,
ik wil het veld zijn waarin zij kan gaan liggen
he gras dat daar stut, mijn klaverblad lispelt
haar tot rust, ik heb een dankbaar lijf, lippen
die wachten op de hoefslag van haar kus.
Uit de bundel ‘Dankbaar lichaam’ van Thomas Möhlmann
Ook een gedicht insturen?
Mail met een foto naar: redactie.cnb@rodi.nl