Dichter bij de duinen (11): O land van mist en regen

Het is niet te vermijden

Kom telkens iemand tegen

Waar ik ook ga of sta

Moet me er mee verblijden

Wat is het een weelde

Was het anders ik me verveelde

Liep ik Als Daan zonder land

Of als Remi helemaal alleen met niets in mijn hand

Zou ik willen naar een ander land

Zal het Wilhelmus blijven zingen

Het is heerlijk toeven

In de stilte van de duinen en aan het strand

door Hanneke van Garderen

Willemsduin, Oude Parklaan

Ook een gedicht insturen voor onze rubriek Dichter bij de duinen? Mail de tekst met een bijpassende foto naar redactie.cnb@rodi.nl