‘t Schuthok in Den Helder vangt met liefde en aandacht dieren op
DEN HELDER – Waar zouden gedumpte en gewonde dieren zijn als er geen opvang voor ze was? Helaas gebeurt het nog heel vaak dat mensen hun dieren om de een of andere reden zat zijn en ze aan hun lot overlaten. Gelukkig beschikt Den Helder over een tehuis waar deze dieren met liefde, aandacht en professionele verzorging weer snel in hun oude doen zijn. We hebben het over Dierentehuis ’t Schuthok waar een team van gedreven medewerksters onder aanvoering van bedrijfsleider Bianca Engels dagelijks in touw is om dieren hun broodnodige verzorging te bieden.
Een stukje geschiedenis leert dat in 1976 in Den Helder het besluit werd genomen tot de oprichting van een aparte stichting ten behoeve van een dierenasiel. Het gevolg: op 14 oktober 1977 zag Stichting Dierentehuis Den Helder en Omstreken het levenslicht. Al snel werd het een begrip in Den Helder en omstreken waar tot op de dag van vandaag vele honden, katten, konijnen en overige knaagdieren worden opgevangen die een warm, tijdelijk onderdak nodig hebben. Daarbij is het doel het vinden van een liefdevol thuis bij nieuwe baasjes. Dierentehuis ‘t Schuthok heeft hiervoor een asielfunctie, maar ook pension is mogelijk. Het verschil is dat in het asiel zwerf- en afstandsdieren worden opgevangen in afwachting van herplaatsing, terwijl het pension de mogelijkheid biedt van opvang tijdens vakantie of in geval van ziekte van de eigenaar.
Passie
Sinds twaalf jaar zwaait de in Hippolytushoef woonachtige Bianca Engels de scepter in ’t Schuthok. Dat doet ze met passie, want kom je aan dieren dan kom je aan Bianca. Met een glimlach vertelt ze hoe ’t Schuthok op haar pad kwam. “Ik was op zoek naar een klein hondje en dan met name een Jack Russeltje, waar ik gek op ben. Ik was helemaal niet op zoek naar een baan, want ik had een heel goede kantoorbaan in Amstelveen waar ik al jaren werkte. Aangekomen in ’t Schuthok bleek er een vacature voor dierenverzorgster open te staan, waarop mijn man zei: ‘waarom volg je je hart niet?’. Hij is overigens net zo gek op dieren als ik, daarom hebben thuis ook veel dieren om ons heen. Zoals twee honden, een varken, een papegaai, kippen, een haan, een konijn en twaalf cavia’s. Heerlijk vind ik het, die gezellige beestenboel.”
Deskundig
Bianca solliciteerde, werd aangenomen en al snel werd ze assistent-bedrijfsleider. “Nadat ik op een goed moment ja had gezegd tegen de functie van bedrijfsleider volgde een periode van diploma’s halen. Ik heb vele opleidingen gevolgd en afgerond; van een Honden en Kattenbesluit, en kattenwelzijnsdiploma, konijnendeskundige, Besluit Houders van overige zoogdieren tot en met het behalen van een certificaat dierenartsassistente. Ach, ik vind het gewoon heel leuk me overal in te verdiepen.” Ook haar vijf vaste medewerksters zijn gediplomeerd en samen met zo’n 65 vrijwilligers wordt in ’t Schuthok werkelijk niets aan het toeval overgelaten. Bianca: “We zijn zeven dagen per week in bedrijf, dus er komt echt wel iets meer bij kijken dan alleen maar knuffelen met honden en katten. We maken soms best heftige en verdrietige dingen mee. Daarom is een goeie communicatie tussen mens en dier essentieel. We luisteren altijd goed naar de mensen die een dier in huis willen nemen. Er moet tenslotte wel een goeie match zijn tussen het dier en het gezin waar het uiteindelijk terecht komt. Soms gaat men met een heel ander katje naar huis dan in eerste instantie werd gedacht. In gevallen waarvan we denken dat het onverantwoord is een dier te plaatsen, denk aan gezondheid en/of gedragsproblemen, dan blijft het net zo lang bij ons totdat we vinden dat het helemaal oké is. We gaan altijd voor een oplossing. Uiteindelijk krijgen alle dieren wel een plekje.”
Quarantaine
Voordat een dier uit ’t Schuthok met een nieuw baasje mee gaat, wordt een medisch traject doorlopen. “Sowieso gaat elk zwerfdier bij ons eerst veertien dagen in quarantaine voordat het naar een nieuwe eigenaar gaat. De dieren worden medisch nagekeken waarbij we ze inenten en chippen. Als dieren op de een of andere manier gewond zijn geraakt, sturen we ze eerst door naar de dierenarts. In principe laten we niks inslapen. Tenzij het medisch onverantwoord is als een dier ongeneeslijk ziek is bijvoorbeeld. We willen in geen geval dat het dier pijn lijdt. Met alle dierenartsen in ons werkgebied, dat zich uitstrekt van Den Helder en Julianadorp tot en gedeelte van Wieringerwerf en Hippolytushoef, onderhouden we zeer goede contacten. Ze voorzien ons – waar nodig – ook van goeie adviezen.”
Donateurs
Niet alleen met dierenartsen wordt een goede band onderhouden, ook met haar team van vrijwilligers is Bianca meer dan blij. “Het zijn stuk voor stuk mensen die van dieren houden en iets willen betekenen voor mens en dier. Zo beschikken we onder meer in het buitengebied van Wieringerwerf over een grote groep vrijwilligers. En da’s geen overbodige luxe want in het Robbenoordbos en het Dijkgatsbos vinden we over het algemeen veel gedumpte dieren. De vrijwilligers die daar hun werk doen zijn zéér fanatiek en dat is natuurlijk geweldig. Overigens zijn de meeste vrijwilligers waarmee we werken honkvast. Gelukkig maar, want we kunnen niet zónder.” Met een vergoeding van de gemeenten Den Helder, Texel en Hollands Kroon moet Bianca de boel laten draaien en dat is financieel niet altijd haalbaar. Het dierentehuis is dan ook maar wat blij met giften en donateurs die per maand of per jaar een bijdrage willen doen. Veel dieren vinden relatief snel een nieuw baasje, voor anderen duurt het langer, de zogenaamde langzitters. Gewonde dieren kunnen veel zorg nodig hebben, denk aan medisch onderzoek, bloedonderzoek, röntgenfoto’s, een operatie met daarna revalidatie, medicatie et cetera. Dat alles kost veel geld. Juist voor deze dieren is er het AdoptiePlan: dieren die langer in het asiel zijn, zoeken een financieel baasje. Na plaatsing stopt de adoptie. “Hoewel we altijd wel hopen dat men opnieuw een nieuw adoptiedier uitkiest.”
Corona
Uiteraard heeft dierentehuis ’t Schuthok ook te maken met de RIVM-maatregelen die tijdens deze coronacrisis zijn afgekondigd. Bianca: “Waar we normaliter de deur altijd wagenwijd openstellen voor toekomstige baasjes en bezoekers, moet dat nu op afspraak. Aan de ene kant weet je waar je aan toe bent, aan de andere kant vind ik dat spontane ook heel leuk. Minder leuk is het als we een diertje moeten laten inslapen. We kunnen elkaar momenteel niet even beetpakken en troosten. Dat is lastig. Een andere consequentie is dat we in het dierenpension te maken hebben met vele annuleringen. Maar ja, het is zoals het is. Als we nare dingen meemaken, geven we dat zo snel mogelijk een plekje, want we kijken liever vooruit. Het is en blijft het mooiste beroep van de wereld, want de combinatie van contact met mens en dier is gewoon fantástisch.”
Mensen die ’t Schuthok hoe dan ook willen steunen kunnen terecht op de website www.schuthok.nl.
