‘De Lange Jaap hóórt bij Den Helder’

Algemeen
Sandra bij De Lange Jaap.
Sandra bij De Lange Jaap. (Foto: Pers Bureau Dasbach)

DEN HELDER - Daar sta je dan, alleen je licht te geven. Niemand die bij jou in je buurt mag komen en dat terwijl je zo belangrijk bent. Je stond in de ochtendzon nog te stralen en iedereen keek vol bewondering naar jou. Want... wat ben je groots. Voor de een ben je een herkenningspunt, en voor een ander ben je zodra men jou ziet een thuiskomen. Je zorgt voor veiligheid en in de avond als het langzaamaan donkerder wordt dan schept je schijnsel rust. Vandaag zorg je ineens voor onrust. Onrust bij de bewoners in Den Helder, want ‘onze Jaap’ is in gevaar. In onze Lange Jaap blijken scheuren te zitten... Ons hart is verscheurd, want een echte Jutter kan niet zonder de Lange Jaap.’

Verhaaltje over vuurtoren honderden keren geliked en tientallen keren gedeeld op Facebook

Met deze woorden bracht Sandra Hissink (51) haar gevoelens onder woorden op Facebook, net nadat ze had gehoord dat de vuurtoren mogelijk op instorten staat. In de hoogste vuurtoren van Nederland blijken namelijk grote scheuren te zitten. Omdat de kans bestaat dat de ruim 63 meter hoge vuurtoren zou kunnen omvallen, sloot de gemeente Den Helder onmiddellijk een gebied van 70 meter rondom de toren af. Als geboren en getogen Jutter gaat haar dat - net als zovele inwoners van Den Helder - nauw aan haar hart. Na een intermezzo van diverse jaren waarin ze onder meer in de randstad woonachtig was, keerde ze in 2006 weer terug in Den Helder. “Ik ben teruggekeerd naar mijn roots“, zegt Sandra onder het genot van een vers gezet bakkie koffie in haar woning op vijf hoog in De Schooten, met louter kunst van Jutters aan de muur. “Weet je, het was thuiskomen en meteen weer herkennen. Mijn ouders komen oorspronkelijk niet uit Den Helder maar zijn hier door het werk van mijn vader terechtgekomen.” Lacht als ze zegt: “Hij was een marineman en heeft nooit een dag gevaren. Hij is wel naar de West geweest hoor, maar met het vliegtuig. Hij heeft hier altijd bij het maritieme vliegkamp De Kooy gewerkt.”

Duinen

Als jong meisje woonde Sandra in Nieuw Den Helder waar ze altijd genoot van het spelen in de duinen. “Toen ik na jaren terugkeerde kwam ik wederom in dezelfde buurt in Nieuw Den Helder te wonen, met mijn twee zoons. Met name mijn jongste zoon zegt nog weleens; ‘Mam ik vond het zo fijn om in die duinen te kunnen spelen, bramen te plukken en met sneeuw van die duinen af te glijden. Hij omarmde de vrijheid en de ruimte vanaf de eerste dag. Hij studeert nu in Rotterdam, maar Den Helder is toch wel zijn plekje. En mijn oudste zoon woont in Julianadorp, vlak onder mijn vleugeltjes.” Sandra zelf kreeg een baan in de zorg waar ze tot op de dag van vandaag veel voldoening uithaalt. Naast haar werk in de zorg mag Sandra zich ook graag uiten in gedichten, verhalen, het borduren van schilderijtjes en knutselen. “Creativiteit zit nu eenmaal in mij en dat moet er soms uit. Dat had ik de dinsdag nadat ik het nieuws over de Lange Jaap hoorde ook. Toen ik ‘s avonds op de bank zat en mijn man Evert-Jan en ik aanstalten maakten om naar bed te gaan, kwam die vuurtoren in mijn gedachten en binnen vijf à tien minuten is er dan zo’n verhaaltje uit. Ik heb nog wel even getwijfeld of ik het op Facebook zou zetten, maar heb het toch op de pagina ‘Je bent echt Jutter als’ geplaatst. Ik kreeg meteen de ene na de andere positieve reactie, terwijl ik vind dat het grammaticaal niet eens in orde is. Daaruit blijkt maar weer wat de Lange Jaap betekent voor de Jutters.”

Vuurtorenwachter

Maar ook voor Sandra zelf want zo zegt ze: “In mijn jeugd woonde bij ons in de buurt de vuurtorenwachter. En als ik ‘s avonds naar bed ging hoorde ik hem weggaan en dan dacht ik: ‘Hij gaat naar de vuurtoren’. Ik voelde me op zo’n moment als kind zó op m’n gemak. Alleen al het idee dat er iemand in die vuurtoren zat die de boel in de gaten kon houden, maakte dat ik me zo veilig voelde want hij waakte tenslotte over Den Helder. Ik denk dat dit ook wel een beetje het gevoel is dat bij de Jutter leeft. Die vuurtoren betekent een stukje veiligheid, ook op het water. Én het veilig thuiskomen in het donker, als je met de trein ‘s avonds Den Helder binnenrijdt. Ik weet nog dat ik in de trein een keer tegen mijn man zei: ‘Waar zitten we nu?’, en hij zei: ‘We zijn bijna thuis’. Dat zag hij aan de vuurtoren. Ik kan me alle reacties van de inwoners heel goed voorstellen want de Lange Jaap is een monument. Dan vraag je je weleens af: ‘hoe ga je ermee om’ en dat vind ik zo jammer want de vuurtoren hóórt bij Den Helder. Wees eens eerlijk; kijk op kaarten, kijk op souvenirs. Evert-Jan en ik hebben - zoals zoveel Jutters - de vuurtoren op onze trouwfoto’s staan. Ook staat ‘ie wel op rouwkaarten ook. De Lange Jaap wordt met Den Helder geassocieerd, net als de marine.”

Jutter

Het mag duidelijk zijn dat Sandra zich - ondanks het feit dat haar ouders niet in Den Helder geboren zijn - een echte Jutter voelt. “De no-nonsense mentaliteit spreekt me aan. Wat mij opviel in de randstad is dat mensen daar graag laten zien wie je bent en wat je bent, door middel van mooie kleding en zo. En hier word je gewoon geaccepteerd. En wat ik ook fijn vind aan Den Helder is dat hier een mengelmoes van mensen woont, zoals Indonesische mensen en Antilianen. Dat heeft natuurlijk te maken met het verleden,  Maar ook mensen uit de rest van Nederland die bij de marine gingen werken en gebleven zijn. Ik houd van die diversiteit van mensen. Wat me ook opviel toen ik weer in Den Helder kwam wonen, was dat er zoveel wordt georganiseerd. Toen wij in de randstad woonden, verveelden we ons rot in het weekend. Neem hier nu het historisch weekend, de marinedagen, de Sail, de Zomerdromen in het park, de Juttersmarkten, het vliegerfestival... er is hier echt heel veel. Echt, we hebben niks te klagen.” Zelfs Sandra’s uit Hengelo afkomstige man Evert-Jan krijg je nooit meer uit Den Helder vandaan. “Hij voelt zich hier echt thuis. Zelfs als ik er niet meer zou zijn gaat ‘ie hier niet meer weg.” Sandra zelf gaat ook nergens anders meer heen. “Nee hoor, ik heb al gezegd: ‘Breng me tegen die tijd maar naar Dop’. Ik ga zelfs niet meer weg uit dit huis. Meid, ik zit hier toch prachtig. Het is een lot uit de loterij!”

De door Sandra geborduurde vuurtoren.