Aris Bouwens en Eugènie Herlaar over de nieuwe gemeente

Bekende Heerhugowaardse Eugènie Herlaar (82) was als eerste vrouwelijke nieuwslezer en verslaggever bij het NOS Journaal een opvallende verschijning op de Nederlandse televisie. “Ik heb na het journaal nog meegewerkt aan diverse andere tv-programma’s. Uiteindelijk stopte dat allemaal, ik had inmiddels logopedie gestudeerd en voerde een eigen praktijk. In 1979 kwam ik in Heerhugowaard wonen. Ik wil hier nooit meer weg!” In de ruim veertig jaar dat ze in Heerhugowaard woont, heeft Eugènie veel gedaan op het gebied van cultuur, gemeenschapszin en verenigingswerk. Dat leverde haar onder meer een ereburgerschap, ridderorde en Zilveren Reiger op. Ook nu ze de tachtig gepasseerd is, staat ze nog middenin de Waardse samenleving.  

Museumwinkeltjes

In Langedijk kent iedereen Aris Bouwens (77). Samen met zijn vrouw Corrie runde hij twintig jaar lang de Museumwinkeltjes in Noord-Scharwoude. “We hadden daar nog jaren mee door kunnen gaan, maar mijn ziekte heeft daar een stokje voor gestoken. Ook hebben we veel succes met en voldoening gehad van de muzikale avonden in ons cafeetje, waar diverse mensen hebben opgetreden.” De lijst is lang, maar bekende namen zijn onder anderen Harry Sacksioni, De Berini’s, Robert Jan Stips , Clous van Mechelen, Andermans Veren, Fay Lovski, Marcel de Groot, Speelman en Speelman, Leoni Jansen en Lenny Kuhr. “Nu nog komen we wel eens mensen tegen op Texel die ons zeggen hoe zeer ze bij ons genoten hebben. En dat geeft ons nog steeds veel voldoening.”

Samen sterker

Wat vinden Eugènie en Aris van de nieuwe gemeente Dijk en Waard? Eugènie: “Hoe het gaat worden moeten we afwachten. Maar ik vind de fusie heel goed passen in deze tijd. Er zijn zoveel zaken te regelen die voor een kleine gemeente veel te zwaar zijn. Denk aan het ‘van het gas afkomen’; aan ‘waterbeheer’, we zijn immers zelf een polder, anders dan Langedijk; de veranderingen in de landbouw; het meer zelf moeten regelen van zaken die eerst door de overheid werden gedaan en die nu op ‘het bordje’ van de gemeenten komen. Samen sta je dan sterker.” Aris vindt de naam Dijk en Waard heel goed gekozen. “We hopen dat het unieke karakter van ons dorp behouden blijft, de lintbebouwing, het Oosterdelgebied, de Achterburggracht en de bevaarbaarheid van het dorp.”

Natte voeten

Er zijn wel wat verschillen tussen Heerhugowaard en Langedijk, ziet Eugènie. “Heerhugowaard heeft een zeer divers soort inwoners. Veel mensen van ‘buiten’, veel autochtonen. Die gemengde samenstelling maakt, denk ik, de Heerhugowaarder wat minder gehecht aan de eigen stek vergeleken met Langedijkers. Gehechtheid is wel te vinden in de vele sport- en culturele verenigingen. Er is veel aandacht en zorg voor ouderen. Wij hebben in tegenstelling tot Langedijk geen aparte dorpen. Wel buurtschappen met een eigen geschiedenis en kenmerk (De Noord; Veenhuizen; ‘t Kruis). Heerhugowaard is een polder; we hebben dus wel kans op ‘natte voeten’. Dat er veel water moet worden afgevoerd is te zien aan het landschap. Veel sloten en vaarten dus.” 

Krachten bundelen

Hebben Eugènie en Aris nog tips voor de aanstaande burgemeester van Dijk en Waard? “Zorg voor verbinding”, benadrukt Eugènie. “Wees een echte burgervader (of -moeder) van een ‘gezin met veel eigenaardigheden en eigenwijsheid’. Probeer daarin de grote lijnen vast te houden, zonder de kleine verschillen en eigenheden uit het oog te verliezen. Die zorgen juist voor de nodige ‘sjeu’.” Aris houdt het kort: “Ik zou zeggen: probeer het zo te houden!” Beide spreken de wens uit de krachten van Dijk en Waard te bundelen, met behoud van eigen kenmerken van de verschillende delen om elkaar zo te versterken, met begrip en waardering voor elkaar. 

Eugènie: “Ook hoop ik dat deze nieuwe gemeente niet nog een keer een fusie zal moeten ondergaan. Dit gebied heeft zo’n eigen karakter. Dat moet blijven.”