Kringloop Langedijk bestaat veertig jaar
NOORD-SCHARWOUDE - Iedereen in Dijk en Waard kent Ronald van Twuijver. “Dat komt vooral door mijn blauwe ogen natuurlijk”, knipoogt de sympathieke uitbater van Kringloop Langedijk, de populaire kringloopwinkel die in januari al veertig jaar bestond.
“We hadden een groots jubileumfeest in gedachte, met live muziek, een borrel en een buffetje voor alle medewerkers en de vaste klanten. Maar nu dat niet kan, zetten we een poffertjeskraam neer en maken we er evengoed een klein feestje van. Op afstand uiteraard en met een mondkapje op....”
Bijschrift - AgHeeremansphotography
De kringloop is veertig jaar geleden als een soort plan B ontstaan, in gang gezet door de ouders van Ronald, en dan vooral zijn moeder Gees. Zij vertelt: “Ronald was 16 jaar oud toen hij een vreselijk ongeluk kreeg met de brommer. Hij reed op de toen nog onverlichte Middenweg en is waarschijnlijk door een auto geschept. Waarschijnlijk, want de dader hebben we nooit meer kunnen achterhalen. Ronald zat destijds op de Grafische School maar raakte zijn arm door het ongeluk kwijt en moest lang revalideren. Weg toekomst.” Ronald vindt het zichtbaar lastig om dit verhaal weer op te rakelen, hij heeft het liever over de tijd die daarna kwam. “Het was de tijd van de grote recessie, 1982, de baantjes lagen niet voor het oprapen en zeker niet voor iemand zoals ik. Ik zag op televisie een schillenboer in Amsterdam aan het werk en dat leek me eigenlijk wel wat. Ik begon met een vriend van mijn broer met het ophalen van emmers schillen, die mensen langs de weg zetten. Die verkocht ik door aan een boer in Oudkarspel en dat was een leuke handel. Naast schillen kregen we ook oud papier aangeboden, dat we ook weer verhandelden. Dat leverde 25 cent per kilo op, ik weet het nog goed.” Vervolgens kwamen mensen aanzetten met zakken kleding, allerlei potten en pannen, serviesgoed en klein huisraad. “Ik nam alles aan en verkocht het vervolgens op zaterdag met m’n moeder en schoonmoeder op de markt in Beverwijk, toen de zwarte markt nog bestond uit hallen vol met tweedehands goederen.”
Gelukkig waren Ronalds broers het huis al uit, zodat er wat ruimte was ontstaan in huis. Alle spullen die werden aangeboden door mensen moesten tenslotte ergens worden opgeslagen!
Het is een mooie mini maatschappij
Na drie jaar opende Stichting Kringloop Langedijk haar eerste kringloopwinkel in Oudkarspel. Gees vertelt: “Voor 1000 gulden mochten we het pand van Van Zijl aan de Voorburggracht in Oudkarspel huren. We hebben het eerst helemaal opgeknapt en begonnen er vervolgens een echte winkel, in tweedehands goederen. Ronald haalde nog steeds spullen op; schillen, metaal, papier, textiel, rubber en huisraad. Toentertijd werden deze materialen gewoon in een vuilniszak gedaan en weggegooid. De schillen gingen naar de koeien en varkens, metaal naar een verwerkingsbedrijf en papier naar de gemeente. De bruikbare goederen sorteerde ik samen met de schoonmoeder van Ronald, ‘oma Rie’, en die gaven we een plek in de winkel. Dat was een hele klus hoor! Rie en ik maakten alles schoon, controleerden alle goederen, en thuis streek ik zelfs de overhemden die ik later in de winkel ophing. Dokter Hospers uit Oudkarspel heeft Ronald heel goed begeleid na zijn ongeluk en toonde ook later nog zijn betrokkenheid toen hij ons duizend gulden gaf om een busje van te kopen. Dat zijn mooie herinneringen.”
Groei
De kringloopwinkel was een groot succes en groeide uit haar jasje. In 1994 verhuisde het bedrijf naar De Mossel 8A in Noord-Scharwoude en in 2004 was er nogmaals een verhuizing naar de huidige locatie aan De Mossel 10-12. De bijna 85-jarige ‘oma Gees’ is nog steeds regelmatig te vinden in de winkel, al is ze erg ziek geweest. “Daardoor heb ik wel een stapje terug moeten doen. Maar ik vind het nog steeds heerlijk om te helpen. Bij elke doos is het weer een verrassing wat er in zit. Als ik echt mazzel heb is het porselein. Poetsen en opknappen, prijzen en dan een mooie plek in de winkel geven. Dat ik het heb mogen zien groeien, daar ben ik ontzettend trots op. We zijn een milieu-bedrijf dat afval verkoopt. Nu heeft iedereen het over duurzaamheid, maar dat doen wij al veertig jaar door afval te scheiden en te recyclen. Ik ben ook erg trots op mijn zoon, hij werkt ontzettend hard en iedereen is dol op hem.”
Vrijwilligers
Ronalds dochter Lotte werkt ook alweer 15 jaar in de zaak. Als kleintje groeide ze zo’n beetje op in de kringloop, net als haar dochter Julia van anderhalf nu ook doet. Na een korte carrière als klassenassistent en in de kinderopvang koos ze toch voor het werken in de zaak van haar vader. Samen met Alex, Dawood, Ronald en Pieternel vormt Lotte het vaste team van betaalde werknemers, maar daarnaast zijn er nog zo’n dertig vrijwilligers. Lotte: “Deze mensen zijn goud waard! Sommige vrijwilligers komen twee uurtjes per week, anderen hebben aan 50 uur nog niet genoeg, die moeten we bijna buiten zetten”, lacht ze. “Maar stuk voor stuk zijn ze voor ons van onschatbare waarde”, vult Ronald aan. “Ze zijn letterlijk mijn rechterarm.” Veel van de vrijwilligers zijn mensen die in het reguliere arbeidsproces niet mee kunnen komen. Die tussen wal en schip dreigen te vallen omdat ze extra aandacht nodig hebben, en een beetje geduld. “Maar je ziet ze gewoon groeien!” De autistische Jesse bijvoorbeeld, die met zijn moeder langskwam om te vragen of hij, naast zijn werk op de zorgboerderij ook bij ons wat kon doen en nu met veel plezier drie dagdelen aan het werk is. Of Jarl, die door ziekte arbeidsongeschikt raakte en van het UWV wel vrijwilligerswerk mocht doen. Ronald gaf hem alle ruimte om zijn conditie én zelfvertrouwen weer terug te krijgen en inmiddels werkt hij weer fulltime bij een doehetzelfzaak. Maar ook jongeren die een maatschappelijke stage moeten lopen vind je bij de Kringloop en die via bureau HALT worden aangemeld. “Geen ernstige delinquenten hoor”, lacht Ronald. “Het zijn de boefjes die wat hebben gepikt of gesloopt en weer even in het gareel moeten. Die mogen bij ons hun ‘straf’ uitzitten en dat levert vaak een erg leuke wisselwerking op tussen de medewerkers. Het is een mooie minimaatschappij.”
Vaste klanten
Voor veel klanten is de Kringloop soms meer een inloophuis dan winkel. “Ik denk dat 80% uit vaste klanten bestaat die regelmatig terugkomen om te struinen. Dan hoor je ook veel, mensen maken van alles mee natuurlijk. En andersom ook. Toen ik beviel van onze dochter kreeg ik kaartjes en kadootjes, ontzettend lief. En toen oma Gees ziek was leefden ook zoveel mensen mee”, vertelt Lotte.
Veertig jaar Kringloop Langedijk en zoals het er nu voor staat, kan het nog heel wat jaartjes mee. Gees vertelt trots: “De huur van deze loods wordt volledig betaald uit de opbrengst van de kringloop, en ook de salarissen worden hiervan betaald. We hebben nooit een cent hoeven lenen van de bank en zijn ook niet afhankelijk van de gemeente.” Behalve qua wet- en regelgeving, dat vinden ze nog wel spannend nu het gemeente Dijk en Waard is geworden. Ronald sluit af: “Maar als het aan ons ligt gaan we nog heel lang door. Dus mensen koop vooral veel nieuwe spullen, haha. Ik denk dat ik maar in het harnas sterf, ik kan me namelijk geen mooiere baan voorstellen!”
Zoals gezegd mag er geen groots jubileumfeest worden gevierd, maar voor wie toch naar de Kringloop komt is er koffie en en voor de kleintjes zijn er gratis poffertjes.
