Duizenden Enkhuizers afhankelijk van vrijwillige buurtbus

Algemeen
Afbeelding
(Foto: ROdi Media)

LOKAAL – Ruim vijftig vrijwillige chauffeurs van Buurtbusvereniging WASE vervoeren jaarlijks 60.000 passagiers. Lijn 438, de busdienst tussen Wervershoof, Andijk, Stede Broec en Enkhuizen, loopt dankzij vrijwilligers gesmeerd. Hoe doen zij dat? De Drom sprak met drie van hen.

Oud-leerkracht Rob Koper (73): "Mijn hele leven heb ik al vrijwilligerswerk gedaan. Ik heb gezeild met mensen met een beperking. Afgewassen op het vakantieschip J. Henry Dunant. En nu dus als chauffeur."

"Met 99,9 procent van de mensen heb je plezierig contact. De meesten zeggen: 'Werk ze nog!' Als gepensioneerde is dat heel leuk om te horen."

'Kers op de taart'

Gerard Appelo (69), voorheen aannemer is net zo enthousiast: "Ze bedanken je allemaal. Dat tekent de goede sfeer en dat is prettig werken. Er is een mevrouw die altijd een verpakt koekje neerlegt voor de chauffeur als ze incheckt. Daar doe je het voor." Rob: "Ja dat is echt wel de kers op de taart."

Persoonlijk contact is belangrijk

Zes dagen in de week rijden de kleine achtpersoonsbussen van 7.00 uur tot 19.00 uur. De vereniging bestaat vijf jaar en vervoert inmiddels al bijna zestigduizend passagiers per jaar.

De anekdotes komen makkelijk. Gerard: "We hebben veel ouderen als klant, mensen die afhankelijk zijn, slecht ter been bijvoorbeeld. Dat je iets voor hen kunt betekenen, maakt het werk juist zo leuk. Ik heb heel lang het genoegen gehad om een blinde meneer te rijden. Als hij mijn stem hoorde zei hij 'Hé Gerard!' Dat is mooi."

Rob: "Er is een mevrouw die elke dag naar Hoorn reist naar haar man. Ze staat elke ochtend op haar vaste plek met een rollator en een mandje en hijst zich voorzichtig naar binnen. Je wisselt een blik van herkenning. Dat is zo aandoenlijk."

Gekkigheid

Waarom zijn ze eigenlijk vrijwilliger geworden? Gerard: "Ik ben van de eerste lichting chauffeurs. Toen het mij destijds werd gevraagd zei ik 'Dat de grote bus is opgeheven, is een beetje mijn schuld want ik ben nooit mee geweest.' Gekkigheid natuurlijk, het gaat erom dat je iets voor mensen betekent." Rob: "Ik verveel me niet. Daar doe ik het dus niet voor. Je geeft wat aan de samenleving, maar je krijgt er ook heel veel voor terug. Dat is voor mij belangrijk."

Vrijheid

Rob: "Je geeft zelf aan hoe vaak en wanneer je kunt rijden. Daarin ben je helemaal vrij. Of je één keer in de week rijdt of drie keer. Je kunt goed aangeven wanneer je wel en niet kunt. Er is geen verplichting dat je altijd op bepaalde tijden moet rijden. Dat is prettig."

Gerard. "En er wordt ontzettend goed voor ons gezorgd. Jaarlijks een diner met de partners erbij. Er is een gezamenlijke zomeractiviteit. Met je verjaardag krijg je een kaartje, een letter met Sinterklaas en een kerstpakket. We verdienen er niet mee, maar dit maakt het wel erg leuk." Rob: "We zijn echt een groepje met elkaar."

Hobby

Aan het eind van het gesprek stapt Dirk Roosendaal (85) de bus in om aan zijn dienst te beginnen. "Voor mij is het een hobby, anders zou ik achter de ramen zitten", zegt hij vrolijk. "Je komt ergens je bed voor uit, je moet toonbaar zijn en je wordt ergens op tijd verwacht. Dat maakt het leuk. Het persoonlijke contact dat je hebt met de mensen trekt me."

De Buurtbus kan nog vrijwilligers gebruiken; mannen én vrouwen. Rijbewijs B is voldoende. Een diensten duurt ongeveer drie á vier uur. Voor meer informatie: buurtbuswase.nl, vrijco@buurtbuswase of 06 8344 4542. En: tinyurl.com/wasebus.