Bij hockeyclub Saxenburg blijft de regenboogvlag permanent hangen

Algemeen
Bij hockeyclub Saxenburg uit Schalkwijk blijft de regenboogvlag permanent hangen.
Bij hockeyclub Saxenburg uit Schalkwijk blijft de regenboogvlag permanent hangen. (Foto: Aangeleverd)

HAARLEM - Volledig inclusief zijn. Dat is waar hockeyclub Saxenburg uit Schalkwijk voor staat. Bij de club blijft de regenboogvlag, hét symbool voor de lhbti+-gemeenschap, dan ook permanent hangen.

Voorzitter Robert Kroes: “We werken er hard aan dat bij ons iedereen zich veilig en prettig voelt. Maar ondanks alle goede intenties zien we nog steeds mogelijkheden ter verbetering. We willen zoveel mogelijk uitstralen dat iedereen welkom is. Dus we doen mee met Coming Out Day, maar daarna laten we de vlag ook de rest van het jaar hangen. De boodschap geldt immers voor íedere dag. En het gaat ook niet alleen over (seksuele) geaardheid, zo vroeg laatst een vader of zijn dochter met een hoofddoekje mocht komen hockeyen. Natuurlijk is zij welkom! 

Alle kinderen moeten kunnen sporten en sport is een uitstekende manier om verschillende achtergronden dichter bij elkaar te brengen.”

Iedereen is welkom

Saxenburg heeft hierover geen uitgeschreven beleid, het gaat meer om hoe je je opstelt, aldus de voorzitter. “We hebben 700 leden en het bestuur staat midden in de club. Ik hockey zelf, mijn dochters spelen hier en ik ken alle trainers al van jongs af aan. Dat creëert een intiem clubgevoel, waardoor iedereen elkaar makkelijker accepteert. Als bestuur zichtbaar en betrokken zijn, dan kan je al veel doen. Ik ben trots als ik hoor dat spelers hun team probleemloos durven te vertellen dat ze op hetzelfde geslacht vallen of als voor iemand de club aanvoelt als een tweede thuis. Samen met veel plezier hockeyen en je welkom voelen, dat is waar het om draait.”

Met elkaar

“Maar zijn wij perfect? Ab-so-luut niet! Soms blijkt het binnen een jeugdteam nog wel eens moeilijk om iemand te accepteren die anders is dan je zelf bent. Ook is er wel eens sprake van stigmatiserende taal, maar horen wij dat, dan wordt zo’n speler daar altijd op aangesproken. Vaak blijkt het niet eens kwaad bedoeld, maar dat betekent niet dat het geen schade aanricht! Daarom organiseren wij binnenkort een workshop van de Blankenstein Foundation: over wat woorden met je doen. Want je moet erover praten, mensen wijzen op al dan niet onbewust kwetsend gedrag. Ik kan natuurlijk niets forceren, maar als er respect is ben ik al heel blij. Een tip voor andere clubs? Probeer door je eigen houding die sfeer te creëren waarin mensen zich veilig voelen. Sta dicht bij je vereniging, dan zal je zien dat mensen zich openstellen. Dit doe je namelijk met elkaar.”