"Maak van elke dag een feestje"

Door: Willem Brand
HAARLEM - "Maak van elke dag een feestje… niet alleen in december", is het motto van Jan Larsen (83), oud-onderwijzer en portrettekenaar. Aan het eind van het gesprek laat hij de portretten zien die vanaf 24 januari geëxposeerd gaan worden in het atrium van het Reinaldahuis. Bij elk van de dertig heeft hij een verhaal. Want achter elk portret zit een mens van vlees en bloed.
Tegenslag is in die verhalen een rode draad, maar vaak ook de wil om niet het kopje te laten hangen. Jan: ‘Als je oud of dement wordt, word je wereldje best klein. Als je het voor elkaar krijgt om de luikjes bij de ander open te zetten, is dat een beloning op zich.’
Zijn vrouw Annie is er twee jaar terug overleden. Samen bewoonden ze zeven jaar een appartement in de koopflat ernaast. Op zeker moment ging dat niet meer en verhuisden ze naar het verpleeghuis. Anne had het talent om met woorden gevoelens te uiten. Zij schreef gedichten. Jan: "Ieder mens voelt veel, maar welke woorden gebruik je om dat weer te geven. Dat is zo moeilijk."
"We laveren,"zegt Jan, voortdurend tussen egoïsme en liefde. "Als de ‘ik’ de overhand heeft, komt de ander in de knel. De juiste snaar bij een ander raken, vraagt geduld en moeite."
Bijna dagelijks heeft Jan whatsapp-contact met een vriendin die slokdarmkanker heeft. ‘Ik heb ik dat proces gevolgd en dan ben ik bezig met de vraag: hoe moet ik nu antwoorden." Hij pakt zijn telefoon en leest voor dat ze schrijft dat ze weer als een roosje slaapt. Jan schreef terug: "Ik word blij als ik dit lees." Twee dagen later schrijft ze dat ze weer opgenomen moet worden en aan het infuus moet. Jans reactie: "Ik weet door de tijd met Anne dat de nieren doorslaggevend zijn in het ziekteproces. Beter dat nu te doen dan te laat ingrijpen. Sterkte, ik duim voor je."
Het laatste portret dat Jan laat zien is van een man die bij een optreden van Opera Familia in het Reinaldahuis spontaan aan het dirigeren slaat. Zijn ogen schitteren. Want hij is weer even de muzikant die hij zelf ooit was. Dat hij dat mocht vastleggen, voelde voor Jan als een cadeau. En daar draait het voor hem om: dagelijks een geluksmomentje scheppen.