Column week 40 Stem in de Stad: Eenzame Uitvaart

En zo gebeurt het dat ik op de ene dag, namens Stem in de Stad, mijn handtekening zet onder een intentieverklaring waarin we met elkaar afspreken om de Eenzame Uitvaart uit te gaan voeren en de volgende dag is het al zover. Dan sta ik op een begraafplaats even buiten de stad en kijk ik naar een kist die langzaam in het pas gedolven graf afdaalt. In de verte zie ik de medewerkers van de begrafenisonderneming staan, keurig in het zwart en met hoed. Naast mij drie medeondertekenaars.

Mijn gedachten dwalen af naar het moment dat ik, op de dag af, dertien jaar eerder met mijn broers en zussen, familie, buren en bekenden, afscheid neem van mijn vader. Op de kleine begraafplaats naast de kerk in Haarlem-Noord is amper ruimte om alle belangstellenden te ontvangen. En wat een contrast met nu!

Wie is de mens die zo eenzaam is gestorven? Voor wie heeft hij iets betekend in zijn leven? Zijn ouders zullen bij zijn geboorte direct van hem gehouden hebben, wellicht zijn broers en zussen. Allemaal vragen en veronderstellingen die onbeantwoord en onbevestigd blijven. Nu, bij zijn heengaan.

Zaterdag 28 september was het Burendag. Ieder jaar, op de 4de zaterdag van september, wordt dit gevierd als een dag waarop de buurt gezellig samenkomt en waarbij buren elkaar ontmoeten en iets goeds doen voor elkaar en de buurt. Zou het zo kunnen zijn dat er steeds meer buren in Haarlem met elkaar ervoor gaan zorgen dat er steeds minder Eenzame Uitvaarten in Haarlem plaats hoeven te vinden?

Marleen Wijdeveld

Coördinator Ontmoeten en Inspireren