Column Anke - Groen vreugdesprongetje

Algemeen
Afbeelding
Foto: Mirjam de Vries

door Anke Steffers

Een supermarkt in Hoofddorp doet een test met de verkoop van onverpakte groenten en fruit. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik dit las.

Ik ben namelijk een vervend voorstander van alle probeersels die bijdragen aan een beter milieu. Ik geloof dat een beter milieu echt bij jezelf begint. Dat mijn voetafdruk op de aarde iets betekent voor de toekomst.

Ik probeer al jaren bewust bezig te zijn met mijn leven op onze wereldbol. Ik scheid mijn afval; doe zo min mogelijk aan voedselverspilling (ik eet en drink bijna alles wat over datum is en houdt elke week een restjesdag); eet niet te veel vlees en als ik vlees eet, ga ik voor een klein stukje goed vlees dat duurder, maar veel lekkerder is; ik koop diverse biologische producten; zit bij een groene energiemaatschappij waarbij ik een stukje windmolen heb gekocht; koop weinig kleding en heb voor de tweede keer een refurbished telefoon.

En wat blijkt, ook dat is een veel verstandigere keuze dan de aanschaf van een nieuwe. Sharona, de persoon die mijn telefoon aan een laatste inspectie onderwierp, alvorens ze mij de telefoon toezond, vertelde mij middels een briefje in het telefoondoosje: 'Met de aankoop van deze refurbished iPhone draag je bij aan het behoud van onze aarde. Dankzij deze aankoop hoefde er geen nieuwe iPhone te worden geproduceerd. Daardoor is onder meer de volgende besparing gerealiseerd: 134 kilo erts, 190 liter water en 20,5 gram cyanide. Het hergebruik van jouw iPhone levert per saldo een besparing op van 27 kg CO2.'

Ik word blij van zoiets. Leuk zo'n briefje met een klein pluimpje. Net als toen ik afgelopen week bij een supermarkt twee herbruikbare groente-, fruit- en broodzakjes kocht. In mijn rugzak ermee bij de andere herbruikbare tassen. Ik word daar gelukkig van.

Het enige milieuvriendelijke waar ik absoluut niet blij van word, is fietsen. Och, wat haat ik fietsen. Vooral vanwege de zadelpijn die ik al heb na 2 minuten (ja, ik heb meerdere zadels geprobeerd) en de vaak snijdende wind die mijn ogen doen tranen. Dus ik beken, ik maak me schuldig aan een hele grote milieuonvriendelijke zonde; ik pak te vaak de auto.

Reageren: AnkeSteffers@rodi.nl