Column Mats - Verhalen
door Mats Hoogland
U, ik, en alle anderen. Iedereen. Al deze mensen dragen vanaf de geboorte de grootste verantwoordelijkheid die een mens zich maar kan toebedelen. Wij dragen namelijk allemaal de verantwoordelijkheid voor de verandering die wij in de wereld willen zien. En dat is een verantwoordelijkheid waarmee we zorgvuldig om moeten gaan.
Wij zijn toerekeningsvatbaar voor alle ellende, en al het mooie. Wij moeten ervoor zorgen dat de angst niet onder onze huiden begint te kruipen. Dat de wereld de plek wordt die het moet zijn, die wij willen dat het is, en volgens mij ook kan zijn. Dus: Hoe doen we dat? Hoe dragen wij die verantwoordelijkheid op een waardige manier? Simpel: Vertel uw verhalen. Uw verhalen zetten aan tot denken, uw verhalen zetten aan tot doen. Zing ze, schrijf ze, spreek ze uit, speel ze, dans ze, beeld ze, schilder ze, teken ze of film ze. Laat ze zien.
Wij kunnen namelijk als enigen onze verhalen vertellen. Laat schaamte of angst u daar niet voor in de weg staan. Die verhalen zijn namelijk het begin van alle goeds, en de basis van onze identiteit. Elkaar waarschuwen, elkaar inspireren, elkaar helpen, elkaar de weg wijzen, elkaar leren, elkaar openstellen, elkaar blootgeven, elkaar benaderen, elkaar kwijtraken, elkaar wegwerken, elkaar zien en elkaar horen. Dat mogen we nooit verleren. Die verhalen moeten verteld worden. Want zonder die verhalen gaan we dood.
