- ColumnOude sokkels voor nieuwe helden

Het lijkt wel of de ene na de andere held van zijn voetstuk valt. Scholen en kunstcentra veranderen hun naam vanwege de rol die onze helden hebben gespeeld in het koloniaal bewind en slavernij. De NOS herinnerde ons er tijdens het journaal nog even fijntjes aan dat onze nationale held Soldaat van Oranje - waar al sinds 2010 een musical over loopt - zich na de oorlog heeft beziggehouden met illegale wapensmokkel in Indonesië en zelfs Sinterklaas blijkt toch niet zo heilig als ik altijd dacht. Maar ook helden uit een recenter verleden zijn onderuitgegaan. Zo zijn wielrenners hun ereplaatsen kwijtgeraakt wegens dopingschandalen en bleken tv-sterren en filmhelden op seks beluste machtswellustelingen te zijn.
Soms ben ik bang dat we geen helden meer overhouden. Want een held is toch iemand om tegen op te kijken of trots op te zijn. Een held geeft iets gemeenschappelijks en draagt bij aan het wij-gevoel. En volgens mij ben ik niet de enige die dit zo ervaart, want plotseling krijgen helden van meer dan een halve eeuw geleden de credits waar ze recht op hebben. Vijfenzestig jaar na dato worden eindelijk de helden vereerd die zich hebben ingezet tijdens de Watersnoodramp van 1953. En op 5 mei wordt in de nieuwe wijk Broekhorn een herdenkingsplaquette onthuld voor drie Heerhugowaardse verzetshelden, die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers zijn vermoord.
Maar er is ook actueel en positief nieuws over nieuwe helden. Nog maar een paar weken terug hebben drie medewerkers van het stadsbedrijf Heerhugowaard het leven gered van een vrouw die op straat werd aangevallen. En in Castricum redde de elfjarige heldin Emma een klein jongetje uit het koude water, nadat hij door het ijs was gezakt. Kleine verhalen met grote helden. Er is voor hen vast wel ergens een plekje op een lege sokkel vrij.
Margreet Hoek
www.teksthoek.nl