'Bij slecht weer wist je al dat het geld ging kosten'

Sport
Dick Ranzijn haalt herinneringen op aan de tijd dat profs als Joop Zoetemelk (hier in de achtervolging) meedeed aan Tour de Waard.
Dick Ranzijn haalt herinneringen op aan de tijd dat profs als Joop Zoetemelk (hier in de achtervolging) meedeed aan Tour de Waard. (Foto: Archief Stichting Tour de Waard)

BROEK OP LANGEDIJK/ HEERHUGOWAARD – Vraag Dick Ranzijn sr. naar zijn herinneringen aan Tour de Waard en er komen mooie anekdotes naar boven. De lokale krantenmagnaat was bij de eerste edities nauw betrokken. En ook al heeft de gedrukte media tegenwoordig stevige concurrentie van internet en social media, anno 2019 spelen de plaatselijke nieuwsbladen nog steeds een belangrijke rol in de communicatie rond het evenement.

In de jaren zeventig zette Ranzijn zichzelf op de kaart met de Koerier. "Ik begon in 1970, dus mijn loopbaan gaat ongeveer gelijk op met de Tour de Waard. Mijn kantoor zat boven Bakker Rood, later zaten we aan het Raadhuisplein. In die tijd had je Co Zut en Bas Maas die de kar trokken. Zij hadden een grote club vrijwilligers om zich heen verzameld, want die heb je hard nodig als je een evenement als dit wil organiseren. Maar er was natuurlijk ook geld nodig, zeker toen vanaf 1975 de profs naar Heerhugowaard kwamen. En daar kwamen wij met de Koerier om de hoek kijken. Wij boden sponsors tegen betaling een paar weken lang een mooie plek op de voorpagina van onze krant. Die 500 gulden, of wat het ook opleverde in die tijd, ging naar de organisatie van Tour de Waard. Andere bedrijven zagen dat en wilde ook met hun advertentie op de voorpagina, en zo ging het balletje rollen."

Envelopjes
Veel geld was er ook wel nodig, want de profs verwachtten hier en daar de nodige extra's. "Vroeger was de Tour de Waard het weekend na de Tour de France", blikt Ranzijn terug. "Hadden de renners in Frankrijk een etappe gewonnen of een trui gepakt, wat met de gouden generatie met mannen als Zoetemelk, Knetemann en Kuiper nog weleens gebeurde, dan konden ze daar een leuke premie voor vragen, bovenop hun startgeld. Bij Marlène werden vervolgens de envelopjes met de bonusbedragen uitgedeeld aan de toppers. Tevens werd onderling bepaald wie het criterium mocht winnen. Had je in Boxmeer al gewonnen, dan was de zege in Heerhugowaard voor een ander." Die winnaar mocht indertijd overigens zijn ererondje rijden in Ranzijns eigen BMW. "Die had namelijk een open dak!"

Fignon
Jarenlang stonden Ranzijn en Harry Keizer (van de autobanden) garant voor de tekorten van de organisatie. "Als er slecht weer voorspeld was, wist je al dat het geld zou gaan kosten." Maar de toppers vroegen steeds meer geld. "Laurent Fignon had de Tour de France gewonnen en wilde best naar Heerhugowaard komen, maar alleen als daar een bedrag van – ik geloof – dertigduizend gulden tegenover stond. Dat was natuurlijk totaal onhaalbaar! Vandaar dat rond 1990 besloten is om er weer een amateurkoers van te maken. Maar ook al komen er al jaren geen profs meer, het blijft nog altijd één groot feest, met de horeca en allerlei activiteiten eromheen. Het is een weerzien met oude bekenden. Met de krant – inmiddels is dat het Heerhugowaards Nieuwsblad, red. - spelen we nog altijd een rol in de publiciteit eromheen. Dat hebben we altijd gedaan, en dat blijven we met veel plezier doen in de toekomst."