Herfstdepressies?

Herfstdepressie, vaak hoor ik het woord vallen. De tuin ziet eruit als een kerkhof. Grauw, saai en somber. Afgestorven stengels hangen troosteloos kris kras over elkaar heen. Een waar slachtveld. Kleuren zijn ver te zoeken. Jezelf neerslachtig voelen is dan ook niet moeilijk. Toch trap ik niet in die val. Het lukt mij om te kijken met de wetenschap dat vanuit deze treurnis straks het verrukkelijke leven zal losbarsten. De belofte is niet rondom te zien, maar wel voor te stellen. Het is de kracht van mijn gedachten. Het gebeurt niet in de tuin maar simpelweg in mijn hoofd. Dwars door de ellende heen kijken. Ik zie wat er niet is en dan is het er dus. En ik kan je vertellen dat is heerlijk. Somberheid ruil ik daarmee in voor vrolijkheid. Optimisme voor pessimisme. Het is even oefenen maar iedereen kan het!
Reageren kan via ceesverkerke@xs4all.nl.
Meer info over de tuin is te vinden op www.dezintuigentuin.nl.