Frits en Trudy Hartgers bewaren warme herinneringen aan EK 2004
HEERHUGOWAARD - In huize Hartgers zijn ze al helemaal klaar voor het EK. Frits en Trudy zijn misschien wel de allergrootste Oranjefans in heel Heerhugowaard. Het echtpaar maakte al heel wat wedstrijden van het Nederlands Elftal live mee en Frits en Trudy delen hun ervaringen graag met anderen. “Het mooiste aan een EK of WK? De gezelligheid en de gemoedelijke sfeer!” Het hoogtepunt beleefden ze op het EK in Portugal in 2004. “Dat zullen we echt nooit vergeten.”
Het mooiste aan een EK? De gemoedelijke sfeer!
Wie hun huis binnenkomt, proeft direct waar de passie van Frits ligt: Feyenoord en het Nederlands Elftal. Ook Trudy deelt het enthousiasme. “Niet alleen voor voetbal trouwens hoor”, benadrukken ze. “Eigenlijk houden we van vrijwel alle sporten. Een dure maar geweldig leuke hobby!” Zo blijkt al snel dat ze ook graag op de tribunes zitten bij het schaatsen, tennis, honkbal en atletiek en tevens de nodige wielerkoersen van dichtbij hebben mogen meemaken.
Sophia Loren
Aan elk evenement houden ze de mooiste herinneringen over. Bijvoorbeeld die keer in 1996 toen Frits het EK in Engeland bezocht en voorafgaand aan de wedstrijd nog een pizzaatje ging eten. “De vrouw die tegenover me zat vroeg waarom Nederlanders toch altijd in het Oranje gekleed gaan. Ik heb het haar geduldig uitgelegd. Bleek het Sophia Loren te zijn!” En zo hebben Frits en Trudy een arsenaal aan anekdotes, ze zouden er een boek over kunnen schrijven.
Herinneringen ophalen aan het EK van 2004 in Portugal. - vincentdevriesfoto.nl
Tussen de Duitsers
Bijzonder warme herinneringen hebben ze aan hun bezoek aan het EK in Portugal in 2004. “We hadden destijds kaartjes voor twee wedstrijden. Nederland-Tsjechië (de wedstrijd van de befaamde wissel van Robben) en Nederland-Letland. Die laatste wedstrijd zouden we sowieso overslaan, omdat we anders in de knoop kwamen met onze terugreis. Op de dag dat we aankwamen speelde Nederland tegen Duitsland. We kregen de tip om naar het stadion te gaan, omdat er waarschijnlijk kaarten aangeboden zouden worden. En ja hoor, we hadden geluk. Voor honderd euro per stuk hadden wij onze tickets binnen.” Het bleek echter te gaan om kaartjes voor het Duitse vak. “Zaten we daar, midden tussen de Duitsers”, blikt Trudy terug. “Dat het Duitsers waren lag nog extra gevoelig. We mogen dan zelf de oorlog niet (bewust) meegemaakt hebben, maar vroeger werd er bij ons thuis niet over gesproken. Het gaf ons toch een onbehaaglijk gevoel om daar te moeten zitten. Maar de Duitse supporters bleken ontzettend sympathiek en we hebben een topwedstrijd beleefd!”
Vriendelijke Portugezen
De wedstrijd tegen de Tsjechen in het kleine stadje Aveiro (’nog kleiner dan Heerhugowaard’) werd eveneens memorabel, en niet alleen vanwege die opmerkelijke wissel. Vooral de vriendelijke Portugezen maakten indruk. “We voelden ons daar heel welkom. Nadat we een plaatselijke bewoner wat Oranje-merchandise cadeau hadden gedaan, nodigde hij ons uit om bij hem thuis te komen eten. De vis werd nog net niet rechtstreeks vanuit de zee in de pan gelegd, zo vers was het. We kregen nog een dure fles port mee. De volgende dag wilde de man ons ook nog een rondleiding door Porto geven, langs alle plekjes waar toeristen normaal niet komen. Geweldig was het!”
Verlanglijstje
Het EK van dit jaar zit er voor Trudy en Frits, vanwege alle beperkende maatregelen, even niet in. Al kijken ze uiteraard wel alle wedstrijden. “We dromen nog van een bezoek aan de Olympische Spelen; misschien over drie jaar in Parijs? Ook een wedstrijd in de Premier League, liefst van Liverpool of Manchester United, staat nog op het verlanglijstje. Het zou mooi zijn als we dat nog mogen meemaken.”
