Wandelen rond ons eigen groen en grazig Heiloo
HEILOO - Heiloo en directe omgeving heeft veel te bieden; aan liefhebbers van buiten, maar ook de eigen inwoners zouden wat meer op ontdekkingstocht moeten gaan in de eigen buurt. Prachtige natuur die “deze zomer uitnodigt om een wandeling te maken. Onze redacteur Marcel van Stigt ging de paden op, de lanen in. Hij parkeerde zijn auto op de parkeerplaats aan de Steltlaan. “Daar starten vier routes, van kort tot redelijk lang”, vertelt hij enthousiast. ‘Loopwonder’ Van Stigt en zijn vriendin kiezen voor de groene route. Ruim 10 kilometer door bos, wijken en weilanden. Loop gerust even mee...
Het eerste deel voert door het Heilooër bos. Dat ligt er koel en kalm bij. De oude loofbomen met de brede toppen schurken dicht tegen elkaar aan en laten geen zonlicht of geluiden door. Interessant dat dit een eeuwenoud bos is. In de middeleeuwen liep men hier ook al rond. De voetsporen zijn verdwenen, maar er zijn nog stille getuigen uit lang vervlogen tijden: de resten van wallen, die in het verleden de grens vormden tussen bosgrond en akkers. Een goed begin.
Alkmaarderhout
We verlaten het groen, maar niet voor lang. Via een woonwijk betreden we de Alkmaarderhout. Daar stuiten we op een fraai park met stadsboerderij, waar kinderen zich met allerhande dieren kunnen vermaken. Schapen, geiten, kippen en zelfs cavia’s huppelen rond en er zijn konijnen, varkentjes, pauwen, parelhoenders en kalkoenen. Bekijk vooral even de vogels in de volière en de duiventil. Er staat ook een insectenhotel. Leuk om hier even een pauze in te lassen.
Het park grenst aan de Westerweg en daar staan we even op het verkeerde been. Het pijltje wijst wat halfslachtig schuin naar linksboven. Alsof degene die de route heeft uitgezet het even niet meer wist. Wat nu? Linksaf of de straat oversteken? We gokken op linksaf. Maar we komen geen pijltjes meer tegen en dat is een veeg teken. Terug dan maar weer. En ja, we hadden dus moeten oversteken; aan de overkant staat duidelijk zichtbaar een volgend paaltje met pijltje op ons te wachten. Verwensingen aan het adres van degene die de route heeft uitgezet slikken we meteen in. Ik had beter moeten weten. Als ik thuis voor de koelkast sta om de pot mayonaise te pakken zie ik ‘m ook pas na een kwartier recht voor mijn neus staan.
Ludieke plek
We lopen door een woonwijk en staan opnieuw op het verkeerde been als een pijltje ons onverbiddelijk dwars door een grasveld richting sloot dirigeert. Blikken vol vertwijfeling. Hier is echt over nagedacht. Het is de bedoeling om vóór de sloot rechtsaf te slaan en door het gras langs het water te lopen. Een stuk leuker dan wandelen langs een autoweg.
Verderop wordt de omgeving nog een stukje mooier, omdat we nu door een parkachtig gedeelte lopen. En wat zien we daar ineens? Een draaistoel in het gras. Ludieke plek voor een rustpauze, waarbij je de omgeving met een draai van 360 graden volledig in je kunt opnemen. Of je neemt een boek mee en gaat lekker lezen. Even verder komen we nog zo’n stoel tegen. Best ludiek.
We moeten nu een drukke autoweg oversteken. Er valt niet aan te ontkomen, maar aan de overkant wacht wel een beloning: het Egmondermeer. Dit is puur genieten. Noord-Holland op zijn mooist. Open polderlandschap, water, gras, lummelende koeien. Via hekjes die we moeten overmeesteren, lopen we minutenlang over oude jaagpaden langs de Hoever- en Bindervaart. Wat mij betreft het hoogtepunt van deze wandelroute, die uitmondt bij de parkeerplaats. Ik had nog wel even door dit natuurschoon willen lopen.
