Rob van Veen trots op 'zijn' Petrus Canisius College

Algemeen
Afdelingsleider Rob van Veen is trots op (vlnr) eersteklassers Noortje Krijter uit Heiloo, Tessa van Gent uit Egmond aan Zee en Jasmijn Tervoort uit Limmen.
Afdelingsleider Rob van Veen is trots op (vlnr) eersteklassers Noortje Krijter uit Heiloo, Tessa van Gent uit Egmond aan Zee en Jasmijn Tervoort uit Limmen. (Foto: Ed Bausch)

HEILOO - Het PCC-gevoel lijkt Rob van Veen door de aderen te lopen. “Ik ben helemaal verknocht aan deze school, onze visie”, zegt de afdelingsleider van de eerste klassen van de Heiloose vestiging van het regionale Petrus Canisius College (PCC) aan De Dors.

“Misschien is ons grote geluk hier dat we een geweldig gebouw hebben, ruim en uitstekend geventileerd. Dus wij kunnen hier onze 167 eerste en tweede klassers ook in deze tijden heel goed begeleiden.” Tot nu toe is er nauwelijks uitval van docenten of leerlingen op de school. “Ik sta zelf iedere ochtend bij de binnenkomst en over het algemeen gaat het heel goed, misschien ook omdat wij hier alleen de onderbouw hebben.”

Bij binnenkomst in het lichte en kleurige gebouw van architect Lody Trap heerst er totaal geen sfeer dat het piept en kraakt. “Wel is het natuurlijk niet niks wat ook ons bezighoudt, met soms onzekerheden over open of dicht”, zegt Rob. “Maar onze school was al heel ver in het gebruik van het ‘chromebook’, onderwijs via de laptop. En ja, de coronacrisis heeft ons allemaal sneller tot vorderingen daarmee gebracht. Met het Classroom-systeem kunnen ook de leerlingen van elf tot veertien jaar goed uit de voeten. Wij hebben het gevoel dat de docenten en de leerlingen elkaar goed vinden.” Natuurlijk ziet hij bij zijn collega’s dat deze tijd veel van hen vraagt, en dat is bij hem ook zo.

‘Saamhorigheidsgevoel groot’

“Na de sluiting van de scholen in het voorjaar deden we dus eerst wekenlang alles digitaal en daarna tot aan de zomervakantie hadden we een hybride-systeem, met halve klassen beurtelings om de dag lessen op school. Nu blijven de leerlingen gedurende de lesdag in één lokaal en gaan de docenten van klas naar klas. Zo hebben we zo min mogelijk bewegingen. Voor de docenten is er wel een voordeeltje dat we nu veel vergaderingen digitaal doen, zonder reistijd. Daar zal na corona wel iets van overblijven. Natuurlijk is het heel goed om elkaar te zien. Maar veel overleg kan prima digitaal.” Tot nu toe is er op de vestiging slechts één docent even uitgevallen vanwege corona. Die kon thuis doorgaan met digitaal lesgeven. “Maar we hadden natuurlijk nog wel een extra iemand nodig in het lokaal. Zo ben je steeds aan het schuiven, passen, meten. Ons saamhorigheidsgevoel is misschien wel nog groter geworden. We willen gewoon het beste voor onze leerlingen, ook in deze situatie. Ons onderwijshart klopt gewoon door.”

Verlangen naar knuffels

Eersteklassers Jasmijn Tervoort, Noortje Krijter en Tessa van Gent schuiven aan en tonen zich een vrolijk drietal. In het laatste jaar van de basisschool was op het eind alles al anders, dus daar zijn ze wel aan gewend geraakt. “Maar hier hadden we gewoon een goede introductie.”

“We vinden het fijn dat het een kleine school is, met heel veel ruimte op de trappen en in de gangen. En we vinden de eigen verantwoordelijkheid en de vrijheid op het PCC fijn. Nu gaat waarschijnlijk het jaarlijkse ski-uitje (PCC Heiloo heeft als speerpunten sport en cultuur) niet door, dat is wel heel jammer. En veel andere bezoeken buiten de school mogen nu weer niet, helaas. We kijken er natuurlijk wel naar uit dat je weer knuffels kunt geven.”

Aard van het beestje

Rob van Veen (Utrecht, 1957) kwam na docentschappen Nederlands en Geschiedenis in Amsterdam in 1999 naar het PCC. Hij woonde toen al jaren met zijn vrouw in Heiloo. Hij geeft nu alleen nog Nederlands les en heeft daarnaast zijn handen vol aan het coördineren. “Maar dat is ook gewoon de aard van het beestje.” Van Veen heeft daarnaast schoolboeken geschreven voor uitgeverij Thieme en op zijn blog ‘Robsjeugdboeken’ schrijft hij recensies over jeugdboeken, met name ook voor de leeftijd van de leerlingen op zijn school.

Kennismaken

Nu is hij met de collega’s doende om te bekijken hoe de introductie dit najaar voor nieuwe leerlingen vorm moet krijgen. Duidelijk is dat ouders niet mee de school in kunnen komen. “Maar met hen kunnen we wel via het scherm heel goed kennismaken. En uiteindelijk zijn het toch vaak de leerlingen die kiezen voor een school. Als we vragen waarom ze voor ons kozen horen we vaak: ‘Nou, ik zag me hier wel rondlopen’.”

En dat doen ze daar aan De Dors, corona of geen corona.

Door Ed Bausch

Het moderne pand van het PCC aan De Dors.