Heilooër in Beeld: Caj Oosters

Algemeen
Caj Oosters.
Caj Oosters. (Foto: Yvonne ten Bruggencate)

Deze week in Heilooër in Beeld eindelijk weer een man kunnen strikken. Een bezige bij die door zijn vrouw omschreven wordt als ‘een spin in een enorm web, die alle touwtjes in handen heeft’.

(door Yvonne ten Bruggencate)

Ik ben Caj Oosters, manager in een academisch ziekenhuis. Ruim 27 jaar getrouwd en heel blij met onze drie jongens, die elke dag proberen slimmer en sterker te zijn dan ik. Maar gelukkig lukt ze dat nog niet altijd. Ik hou van muziek maken in een orkest, wandelen in de natuur en genieten van de rust die de natuur en onze tuin ons bieden. Ik ben voorzitter van Caecilia Heiloo, een actief harmonieorkest.

Wat heeft jou gemaakt tot wie jij nu bent?

Voor een deel is dat dat mijn moeder is overleden toen ik 19 jaar was. Ik besef, nu ik zelf kinderen heb, hoe fijn het is om met elkaar ervaringen te kunnen delen. Met elkaar genieten van de kleine dingen is erg waardevol en daarmee moet je dus niet wachten tot je pensioen, maar nu!

Waar ben je trots op?

Bijna precies een jaar geleden heeft Caecilia Heiloo drie concerten met de Ashton Brothers gegeven voor drie keer een uitverkochte Cultuurkoepel. Daar ben ik heel trots op. Ik heb ook meegespeeld met andere concerten, vroeger als pianist, nu als trompettist. Voor publiek spelen geeft een enorme kick. Helaas is dat dit nu even niet mogelijk, maar zodra dat weer kan gaan we weer spelen. Ons uitnodigen om voor publiek te spelen mag altijd.

Wat zou je super graag nog eens over doen?

Een aantal jaar geleden zijn wij met het gezin naar Amerika geweest. Mijn zwager woont daar. Inmiddels is hij verhuisd en we willen hem graag weer een keer opzoeken en onze reis door Amerika opnieuw beleven. Er zijn Amerikanen die op het ogenblik erg gekke dingen doen, maar over het algemeen zijn het buitengewoon aardige mensen en is het een geweldig land om in rond te reizen.

In december 2019 hebben de MarsePieten (onderdeel van Caecilia Heiloo) Sinterklaas opgehaald in Spanje en de intocht op de boot in de haven van Scheveningen muzikaal begeleid. Eerst werden we in de buurt van Nederland (op open zee) opgevangen door tientallen plezierbootjes die om ons heen voeren. Toen het tijd was om aan land te gaan werd de boot met Sinterklaas en ons als muziekpieten onder politiebootbegeleiding de haven van Scheveningen in gevaren. Daar stonden duizenden mensen die naar onze muziek geluisterd hebben. Ik denk dat ze voor Sinterklaas kwamen en niet voor de MarsePieten, maar ook dit wil ik graag nog eens overdoen.

Wat zijn jouw toekomstwensen?

Graag wil ik met Caecilia Heiloo een keer een buitenlandse concertreis maken. Dat heb ik zelf ooit gedaan met het Wagenings Studentenorkest naar Duitsland. Caecilia is lang geleden naar Polen geweest. Het lijkt me geweldig zoiets nog een keer te doen.

In mijn werk in de zorg (als hoofd van de zorgadministratie) gaat veel tijd verloren aan administratieve rompslomp. Dat wil ik graag (blijven) verbeteren.

Welke boodschap wil je meegeven?

Ik moedig iedereen aan om wat van het leven te maken. Dat kan ook nu, in deze lastige tijd. Je leest veel over de beperkingen als gevolg van Corona, maar je ziet ook mensen die er echt iets van maken. Die hun hele leven omgooien en opnieuw beginnen. Dat gun ik iedereen. De gezondheidszorg en het onderwijs hebben grote moeite zichzelf opnieuw uit te vinden. In ons ziekenhuis maken we enorme stappen, omdat we niet blijven hangen in wat niet kan, maar zien wat wel kan.
Natuurlijk begrijp ik dat dit niet voor iedereen even makkelijk is. Het helpt erg om in mogelijkheden te denken, en niet in problemen.

Wat zou je graag nog willen vertellen?

Caecilia bestond vorig jaar 95 jaar. Dat hebben we nauwelijks kunnen vieren. Ik hoop dat we dat dit jaar kunnen inhalen, samen met de inwoners van Heiloo, om zoveel mogelijk mensen mee te nemen in ons enthousiasme voor het spelen en luisteren naar muziek. Op naar de 100 jaar in 2025, en dan met zoveel mogelijk mensen samen muziek maken