Rubriek Viridis: Nazomers

Eerder deze week wind en zachte temperaturen. Heerlijk om er nog even op uit te trekken met twee tuinclubs. Naar een tuin in Heemskerk, waarvan ik weet dat er nog heel veel in bloei staat.

Volop Salvia’s, in paars, rose, geel en rood. Dat lijkt als ik het zo schrijf niet zo indrukwekkend misschien. Maar aangevuld met Dahlia’s, Tibouchina en met vaste planten in bijpassende kleuren en ondersteuning van bladplanten valt hier echt een heel mooi resultaat te boeken. De genoemde planten zijn niet winterhard, dat betekent dat ze voor de winter allemaal weer naar binnen gaan. Een stevige klus is dat. En je moet er ook behoorlijk ruimte voor hebben. Hoe mooi is het dan om veel mensen hiervan te laten genieten? En dat deden de deelnemers dan ook. Veel vragen komen er ook tijdens zo een tuinrondje. Wat de beste manier is als je ze niet binnen kunt overhouden bijvoorbeeld. Waar de planten vandaan komen en wat de naam is. Er is altijd wel iemand die dat weet gelukkig. En zo leren meer ervaren tuiniers aan degenen die minder weten. En met de kennis neemt ook het plezier toe en daarmee vaak ook het gewenste resultaat. Ik vind alles wat goed gaat altijd leuker dan iets wat minder goed lukt tenminste. Er zijn vast ook mensen bij wie dat andersom is. En dat is ook leuk om vast te stellen.

Daarna bezochten we - ook in Heemskerk - een kwekerij op de Zanddijk. We kregen voorlichting over de manier van kweken met veel aandacht voor het milieu. Zo werd er afbreekbare maisfolie gebruikt tegen de snelle groei van onkruid. Ook de aanwezigheid van een grote aardwarmtepomp die recent is geïnstalleerd in het gebied maakt het kweken met warmte duurzamer dan met fossiele brandstof. Leerzaam dus. Er werden ecologisch gekweekte kruiden geteeld in een kas. Vanwege de deeltjes in de lucht in een kas, met de IJmond naast de deur is dat beter. Salie, peterselie, dille, selderij om er een paar uit te pikken. 

Daarnaast was er een pluktuin bij waar Dahlia’s in mooie vormen en kleuren bloeiden en een enorm veld met Cosmea’s. Een éénjarige snijbloem. Het toeval wilde dat ik er onlangs in Twente eentje aantrof in zachtgeel. Bijzonder en mooi vond ik die. Dus daar maakte ik een foto van. Hier stonden ze ook en ook veel verschillende bloemvormen in wit, zacht en hardroze. We plukten allemaal een flinke bos en keerden heel tevreden huiswaarts.

Dan is het nu ook een prima tijd en ook een lekkere temperatuur om de voorjaarsbollen te planten. Ik plantte Camassia in lichtblauw bij de al aanwezige donkerblauwe. Ze bloeien na elkaar. In hetzelfde perk krijg ik zo toch een vorm van herhaling, maar dan in de tijd. Ook bollen van vorig jaar, omdat ik niet zeker weet of ze bloemen geven ook nieuwe ertussen. 

Tot volgende week.

Viridis