‘Als ik wandel, hoor ik meer’
Wandelen is een gezonde en naar mijn mening ook fijne manier om mijn tijd aan te besteden. Meer dan bij een andere activiteit zoals fietsen heb je tijd om ergens bij stil te staan of goed te luisteren. Wandelen kan op veel manieren. Regelmatig zie ik groepjes mensen lopen, flink tempo en gezellig doorpratend. “Goede conditie”, denk ik dan. Bij samen wandelen met een groepje, een hond of partner ligt de focus op de gezamenlijke activiteit. Als ik alleen wandel zie en hoor ik veel meer.
Zo hoorde ik deze week de schallende lach van de groene specht, in de verte dat wel. Maar ik weet wél dat hij daar in de buurt te zien valt. Deze specht tref je aan bij graslanden waar hij wormen en insecten zoekt.
De bonte spechten proberen hoog in de bomen met het kloppen de insecten te vinden. In het voorjaar roffelt hij er ook stevig op los om zijn territorium te markeren en aan te geven dat hij klaar is om te paren. Een heel andere functie is het uithakken van een holte voor het nest in een boom. Daarin leggen ze tot zes eieren. De hersenen van bonte spechten zijn speciaal beveiligd tegen de enorme krachten die nodig zijn om zo te kunnen hameren. Grote concurrent voor deze woning zijn de groene parkieten die de nesten inpikken.
In de elzen zaten diverse soorten mezen. Ze vlogen van boom naar boom, onderwijl werd er volop informatie uitgewisseld. Waar het over ging? Ik kan alleen de menselijke maat ernaast leggen. Dat deze boom net iets voller met zaad zit? Het zaad iets of slechter of juist beter smaakt? Of: kom we gaan verderop. Je weet het niet. We kunnen als mensen alleen praten en dat echt verstaan. Maar kijken en genieten dat lukt ons wel gelukkig. Natuurlijk ken ik de pimpelmees en de koolmees. Iets meer bijzonder vind ik altijd de staartmezen. Altijd in groepjes kwebbelend met elkaar tijdens het foerageren. Mooie verschijning ook- heel slank met een lange staart. Inderdaad de naam zegt het al. Dan heb je nog glans- en zwartkopmezen, die klinken ook heel mooi. Ik ontdek ze eigenlijk nooit in de struiken of bomen. De meeste kleine vogeltjes zingen vaak prachtig en nu het nog kaal is buiten kunnen we ze soms ook ontdekken.
Je ziet al voorbereidingen hier en daar in de nestbouw. Logisch, met de wisselende temperaturen zijn ze op alles voorbereid. Zelfs een heel vroege lente. Net als de bollen.
Ook nog even geduld is nodig om uit te kijken naar de bollen die afgelopen week werden geplant in de Noorderneg, langs de Omloop en de Zuiderneg. Een plantfeestje, waarbij meer dan 20 deelnemers duizenden bollen in de grond hebben gewerkt. Geschonken door bollenhandelaren. Heel leuk om aan mee te werken en straks het resultaat te zien.
Tot volgende week.
Viridis
