'Een heerlijke stad waar ik graag over schrijf' - Columnist Egbert Ottens is verliefd op Hoorn

Nieuws
Egbert voor de Pakhuisbrug met op de achtergrond het pand van Vereniging Oud Hoorn aan Onder de Boompjes. "Ik hoop dat de lezers Hoorn net zo leuk vinden als ik." (Foto: Vincent de Vries/RM)
Egbert voor de Pakhuisbrug met op de achtergrond het pand van Vereniging Oud Hoorn aan Onder de Boompjes. "Ik hoop dat de lezers Hoorn net zo leuk vinden als ik." (Foto: Vincent de Vries/RM) rodi.nl

HOORN - Hij woont sinds 1972 in Hoorn, een stad waar hij naar eigen zeggen al snel verliefd op was. "De authentieke sfeer, de haven en monumentale panden vond én vind ik prachtig", vertelt Egbert Ottens (73), die elke maand een column in West-Friesland op Zondag schrijft. "Het plan was eigenlijk om ooit weer terug te gaan naar Amsterdam, waar mijn vrouw en ik geboren zijn, maar daar is het niet van gekomen. Inmiddels willen we nooit meer weg uit Hoorn!"

Egbert woonde zijn eerste levensjaren aan de Roeterstraat, daarna in de Rivierenbuurt en Geuzenveld in Amsterdam. Op de middelbare school leerde hij zijn vrouw kennen. "We waren allebei de klas uitgestuurd", blikt Egbert lachend terug. "Op de gang hebben we ons eerste afspraakje gemaakt." Het stel woonde jaren samen in Amsterdam-Noord, waar hun eerste dochter geboren werd. Egbert werkte bij de Gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting in Amsterdam. In 1972 verhuisden ze naar Hoorn waar ze grotere woning vonden. "We begonnen op de Astronautenweg, waar we in 1974 onze jongste dochter kregen. Vier jaar later kochten we een huis aan De Wieken, waar we 21 jaar met heel veel plezier gewoond hebben. Nog altijd hebben we contact met de buurtjes van toen. Dat zijn nu goede vrienden. Eén keer per jaar gaan we gezellig samen uit eten en we vieren zoveel mogelijk wat te vieren valt."

Raadslid

Sinds 1998 woont Egbert in een prachtig huis op het Renoirhof in de Kersenboogerd. In datzelfde jaar werd hij raadslid voor de PvdA in Hoorn. "Daar heb ik twee periodes vol gemaakt, tot en met maart 2006." Schrijfervaring deed Egbert al op tijdens zijn baan bij de Gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting. Hij schreef beleidsnota’s en speeches voor onder andere de bekende Amsterdamse wethouder Jan Schaefer. Ook voor woningbouwverenigingen en voor het Ministerie van Volkshuisvesting schreef hij regelmatig publicaties. In 1975 kwam zelfs een boek van Egbert uit: 'Ik moet naar een kleinere woning omzien, want mijn gezin wordt te groot', over 125 jaar sociale woningbouw in Amsterdam. "Een opmerkelijk lange titel voor een boek natuurlijk", lacht Egbert. "Maar ik vond 'm mooi, juist vanwege de tegenstelling. Het boek werd erg goed verkocht. De exemplaren gingen als warme broodjes over de toonbank en de eerste druk was al snel uitverkocht. Juist vanwege de vele illustraties, foto's, plattegronden, kaarten en tekeningen. Dat vonden mensen mooi."
Oud Hoorn

Egbert ging op z'n 63e met pensioen, maar zat daarna zeker niet stil. "Zo ben ik vier jaar voorzitter geweest van Kunstenaarsvereniging Hoorn en van 2006 tot eind 2015 was ik voorzitter van Vereniging Oud Hoorn. Een mooie vereniging die kan rekenen op gedreven vrijwilligers. Nog steeds schrijf ik artikelen voor het kwartaalblad. Verder ben ik bezig met een boek over Hoorn in de Tweede Wereldoorlog, dat eind volgend jaar verschijnt. Hoorn is een heerlijke stad waar ik graag over schrijf. Hoe ik aan onderwerpen voor mijn column kom? Het 'laait' vaak in m'n hoofd en ik heb een brede belangstelling, dus er valt altijd wel iets te vertellen. Daar ga ik dus nog wel even mee door. Wie schrijft die blijft, zeggen ze toch? Ik hoop dat de lezers van mijn column Hoorn net zo’n heerlijke stad vinden als ik."