Kunstenaars kraken de Kas

Kunstschilder Nuray Atas was in de jaren tachtig op zoek naar expositieruimte in Hoorn. Zij kraakte samen met enkele Hoornse kunstenaars een leegstaande school aan de Muntstraat. Later mochten ze er permanent blijven en doopten ze het gebouw 'Het Buismangebouw', vernoemd naar de verantwoordelijke wethouder. Teleszynska was toen nog geen tien jaar oud en woonde nog in Polen.

Licht en liefde

"Ik werd er een beetje in meegezogen", vertelt Nuray met een lach op haar gezicht. "Het pand werd al gekraakt. Er was nog een expositieruimte over en ik moest ook komen kraken. Voor de ingang stond een enorm lange agent. Toen ik, met wat kwasten in mijn hand, onschuldig 'sorry' tegen hem zei, ging hij keurig opzij." Nuray verruilde in de jaren zestig Turkije voor Nederland om met eigen ogen de grote meesters (vooral Vermeer) te aanschouwen en vanwege het prachtige licht in Nederland. Izabela kwam naar Nederland in de jaren negentig. In haar fotografie gebruikt zij de omgeving en het natuurlijk licht als basis.

Badkamers

Beide kunstenaars hebben veel overeenkomsten. Beiden vinden inspiratie in de natuur en de bijbehorende kleuren. Izabela fotografeert vanuit haar gevoel. De foto's zijn momentopnames en haar kinderen zijn veelal het onderwerp. Izabela vertelt: "Het is fijn als een foto iets met iemand doet." Izabela houdt van bewogen, verstilde of onscherpe beelden. Ook hebben beide kunstenaars iets met badkamers. Nuray: "Ik was al heel jong bezig met tekenen en schilderen, mijn ouders schilderden ook, maar ik mocht alleen in de badkamer schilderen. Alleen daar mocht ik knoeien." Izabela gebruikte de badkamer vroeger als donkere kamer. Ze fotografeert nog altijd voornamelijk analoog en heeft als grote voorbeelden Ed van der Elsken en Jacob Au Sobol.

Meer informatie: www.kunstindekas.nl.