Van badhuis tot leugenbank: oud Hoorn in ansichtbeeld

HOORN - Een hommage aan een verzamelaar. Zo kan de expositie van ansichten uit de collectie Giel van der Zel bij de vereniging Oud Hoorn wel genoemd worden. In de Kerkmeijerzaal hangen meer dan twintig panelen met tientallen (uitvergrote) ansichtbeelden die het Hoorn van weleer tonen. De expositie is tot medio november te zien tijdens de openingsuren van de winkel van Oud Hoorn in het Oost-Indisch Pakhuis aan Onder de Boompjes in Hoorn: dinsdag en donderdag van 10.00 tot 16.00 uur en zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur.
Het strandbad (op de plek van het Witte Badhuis aan de Westerdijk) komt in beeld, net als de befaamde leugenbank op het Houten Hoofd en de min of meer vaste bezetting daarvan. De rest van de beelden van de stad in de eerste helft van de vorige eeuw is geografisch tussen die twee uitersten te vinden.
Giel van der Zel (1920-2007) was in Hoorn een bekende verschijning. Hij werkte onder andere bij medaillefabriek Van Straten op het Nieuwe Noord, als dwangarbeider tijdens de oorlog in Oost-Duitsland, bij de Hoornse Metaalwarenfabriek van Scholten en samen met zijn vrouw dreef Giel een sigarenwinkel op de Koepoortsweg. En hij verzamelde dus ansichtkaarten. Giel schonk zijn unieke collectie stadsbeelden aan de Vereniging Oud Hoorn. De ruim honderd stadsbeelden die nu worden getoond zijn zeer gevarieerd. Er is bijvoorbeeld een beeld van de kapperszaak van Kind op de hoek van de Wijdebrugsteeg en Appelhaven. Zo’n zeventig jaar oud, want kapperszoon Mart is op de opname een jaar of twee oud. De gashouders op Gerritsland en Jeudje, van waaruit de bewoners van de stad van gas werden voorzien, zijn te zien. Ook de chalethuizen aan de Oude Doelenkade zijn op een ansichtkaart uit 1910 vereeuwigd. Een ansicht uit 1906 toont het kermisstrepen op de woensdag voor de aanvang van de Hoornse kermis. De traditie wilde dat de jeugd op die woensdag precies om 12.00 uur met een plankje vol krijt op het Kerkplein voorbijgangers op de rug sloegen. Pas daarna mochten de kermisexploitanten hun vermaakzaken opbouwen. Maar er zijn ook beelden van de kaasmarkt (uit 1904) waar 'opzetters' de aangevoerde kazen keurig in het gelid op de grond rangschikten. Kortom: het oude Hoorn tussen badhuis en leugenbank komt op deze expositie letterlijk weer tot leven.