Afscheid burgemeester Marina van der Velde: Worstelen en boven komen (deel 1)
KAAG EN BRAASSEM – Burgemeester Marina van der Velde neemt dinsdag 2 november afscheid, nadat ze bijna twaalf jaar de scepter zwaaide voor Kaag en Braassem. In die tijd zijn er heel wat zaken gebeurd, zoals de brand in de kerk van Hoogmade en de aanslag op het vliegtuig ‘MH17’, waardoor inwoners omkwamen. Maar als burgemeester heeft Van der Velde ook steun kunnen bieden in tijden van onrust. In een tweeluik praat ze over haar ervaringen en het naderende afscheid. Deze week: deel 1: Worstelen en boven komen.
JOEP DERKSEN
Op 31 maart 2010 begon voor Van der Velde het burgemeesterschap in Kaag en Braassem. Het was een andere tijd; de inwoners van Alkemade en Jacobswoude moesten nog flink wennen aan het feit dat de twee gemeenten nu samen één gemeente vormden. Van der Velde was ook benoemd net op het moment, dat er een ‘grensoorlog’ plaatshad met de gemeente Teylingen. Kaag en Braassem eiste indertijd grondgebied op van Teylingen: het Lage Land. Maar de vier campinghouders van De Horizon, het Haasje, de Broekhorst en Spijkerboor wilden juist bij Teylingen horen, mede omdat in die gemeente geen toeristenbelasting werd geheven. De gemoederen liepen indertijd hoog op; toenmalig VVD-gemeenteraadslid Jan van der Geest beschuldigde het gemeentebestuur van Teylingen ervan, dat de bestuurders ‘parasiteren’ op Kaag en Braassem.
Van der Velde verwees naar een rapport van het Adviesbureau Berenschot, dat aangaf dat het gebied het beste kon worden toegekend aan Kaag en Braassem. Maar Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland beslisten toch, dat het gebied onder Teylingen kwam te vallen. Bij haar afscheid blikt de burgemeester terug op deze periode. “Ik kwam binnen, toen de discussie erop gericht was, dat Teylingen grond van ons over zou nemen. Het is nog altijd een pijndossier in mijn bestaan, dat ik toen een stuk van mijn gemeente ben kwijtgeraakt. Ik vind het nog steeds een heel rare beslissing van de provincie.”
Een gebeurtenis die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten op niet alleen de burgemeester, maar op alle inwoners, is zonder twijfel de raketaanval op het vliegtuig MH17. Inwoners van Leimuiden en Oud Ade kwamen hierbij om het leven. Van der Velde vertelt, hoe zij deze periode heeft beleefd. “Wat wordt er dan van je als burgemeester gevraagd? Je bent er niet in opgeleid. Toen het nieuws bekend werd, was ik aan het eten bij vrienden. Wethouders belden me en lieten me weten, dat er waarschijnlijk inwoners uit onze gemeente bij betrokken waren. Ik ben samen met mijn man naar Schiphol gegaan, waar het centrum van de opvang voor familieleden van de passagiers bijeenkwamen. Het was daar een volstrekte chaos; ik wist niet wat ik daar deed, wie het betrof en wie ik moest zoeken. Ik herkende niemand, maar proefde het primaire verdriet en de chaos van de informatiestroom. Om 02.00 uur ben ik weer naar huis gegaan.’’
De dag erop was bekend wie de slachtoffers waren en Van der Velde bezocht de ouders en nabestaanden. “Deze mensen hadden mij wel gezien bij de opvang. Dat hadden ze heel fijn gevonden; met mijn aanwezigheid zagen ze, dat ik mijn medeleven wilde uiten. Dat maakte het gesprek dragelijker. Door die hele gebeurtenis heb ik een heel speciale band met die mensen gekregen. Een dergelijke gebeurtenis heeft zo’n impact op de gemeenschap. Het is dan fantastisch om de saamhorigheid te zien en te ervaren hoe een heel dorp om die mensen heen komt te staan. Als burgemeester mag je daar een rolletje in vervullen, want het zijn wel jouw inwoners. Dat maakt het burgemeestersambt heel bijzonder; dat je op heel onverwachte momenten heel dicht bij de mensen komt te staan en ook met hen de emoties kunt delen. Maar ik wens het geen enkele burgemeester toe, om dit mee te maken; het is heel heftig.’’ Volgende week: Wachten op het onbekende.
