OPMEER – Anita Wessels (52) en Sjaak Bakker (59) leerden elkaar in Opmeer kennen. Beiden zijn niet in het dorp geboren, maar wel getogen. “We kwamen elkaar voor het eerst tegen in Wadway”, zegt Anita. “Ik was 14 jaar en ging daar uit. De vonk sloeg niet direct over, maar we vonden elkaar weer via het 27mc bakkie. Ik was Lady Kokosnoot en hij noemde zichzelf De Brigadier. We ruilden kaartjes en hadden via het bakkie regelmatig contact.”
Anita moet erg lachen: “als ik dit zeg voel ik mij wel erg oud. Maar goed, we vonden elkaar erg leuk. Maar het leeftijdsverschil was nogal groot, vonden zijn ouders. Al vond ik dat natuurlijk niet”, grijnst ze. “Ik vond toch dat ik eerst mijn opleiding moest afronden en Sjaak en ik hadden een soort van knipperlichtrelatie. Hij had een vaste baan en kocht toen hij 23 jaar was in 1982 een huis in Opmeer. Tja, je weet wel hoe dat gaat, af en toe met een tasje logeren en op slot woon je er zomaar. Een goede stap, want op 8-8-1988 trouwden we. Sjaak vroeg mij ten huwelijk onder de afwas. Nu wonen we er al 36 jaar, we zijn drie kinderen rijker: Menno (28), Miranda (25) en Gerko (18). En hebben het hier nog steeds erg naar ons zin. We wonen heerlijk aan het water.”
OPMEER – Anita Wessels (52) en Sjaak Bakker (59) leerden elkaar in Opmeer kennen. Beiden zijn niet in het dorp geboren, maar wel getogen. “We kwamen elkaar voor het eerst tegen in Wadway”, zegt Anita. “Ik was 14 jaar en ging daar uit. De vonk sloeg niet direct over, maar we vonden elkaar weer via het 27mc bakkie. Ik was Lady Kokosnoot en hij noemde zichzelf De Brigadier. We ruilden kaartjes en hadden via het bakkie regelmatig contact.”
Anita moet erg lachen: “als ik dit zeg voel ik mij wel erg oud. Maar goed, we vonden elkaar erg leuk. Maar het leeftijdsverschil was nogal groot, vonden zijn ouders. Al vond ik dat natuurlijk niet”, grijnst ze. “Ik vond toch dat ik eerst mijn opleiding moest afronden en Sjaak en ik hadden een soort van knipperlichtrelatie. Hij had een vaste baan en kocht toen hij 23 jaar was in 1982 een huis in Opmeer. Tja, je weet wel hoe dat gaat, af en toe met een tasje logeren en op slot woon je er zomaar. Een goede stap, want op 8-8-1988 trouwden we. Sjaak vroeg mij ten huwelijk onder de afwas. Nu wonen we er al 36 jaar, we zijn drie kinderen rijker: Menno (28), Miranda (25) en Gerko (18). En hebben het hier nog steeds erg naar ons zin. We wonen heerlijk aan het water.”
Tegenslag
Elk huisje heeft zijn kruisje. Zo kreeg ook het gezin Bakker een flinke tegenslag te verwerken. “Sjaak en ik waren vijf jaar geleden 25 jaar getrouwd en dat vierden we met een vakantie, met het gezin, in een huisje in Tjechië. Ik werd toen gebeld en hoorde dat ik borstkanker had. Poeh, dan krijg je wel even een klap in je gezicht. Het hele gezin van slag. Maar aan de andere kant kon ik wel alles met Sjaak en de kinderen delen en kwam ik erachter hoe waardevol mijn gezin is.”
Genezing
Na de operatie onderging Anita een chemokuur en bestraling. “Je wordt vanaf dat moment geleefd en ik besefte eigenlijk pas achteraf hoe ernstig ziek ik was. Tijdens de behandeling ga je op de automatische piloot en onderga je gedwee alles. Toen dat achter de rug was moest ik nog een tijd aan de pillen. Ik besloot naast mijn werk als kassière bij DEEN, ook de post te lopen. Wandelen was voor mij een bezigheidstherapie. Na mijn ziekte ben ik dat volop gaan doen, omdat het mij heel goed deed. Nu, vijf jaar later, merk ik dat ik langzaamaan de oude word.”
Piet
Anita speelde voorheen ook Piet, dat heeft ze dit jaar weer opgepakt. “Ik werd opnieuw gevraagd en ik vond het weer geweldig om langs de gezinnen te gaan en bij Jonkerzorg de demente ouderen te bezoeken. Het voelt goed om er te zijn voor je medemens. Dat heb ik wel geleerd, zeker als je ernstig ziek bent geweest. Pakken wat je pakken kan en je niet druk maken over wat er over vijf jaar kan gebeuren. Genieten, van je man, gezin, vriendinnen of familie. Samen een bioscoopje of terrasje pakken of gezellig uitgaan.”
Klimmen voor MS
Vorig jaar kwamen Anita en Sjaak in contact met Klimmen tegen MS. “Menno’s schoonmoeder heeft MS. En we wisten dat zijn schoonvader en zwager de Mont Ventoux op de fiets beklommen. We gingen mee naar een avondje om geld in te zamelen. Wat ik daar zag! De warmte die men voor elkaar heeft. Ik werd dolenthousiast en wilde ook wat betekenen. Fietsen is niets voor mij, maar wandelen kan ik wel. Daarom ging ik wandelend de berg op. Na de klim leefde ik nog weken op een roze wolk. Het voelt zo goed om wat voor een ander te doen. In juni ga ik weer Mont Ventoux op, samen met mijn moeder Gré (71) en mijn broer René (54). Sjaak is onze verzorger en steunt ons. We moeten minimaal zo’n 500 euro doneren aan de stichting. Daarom zet ik op verschillende plekken een collectebus neer. Ook organiseer ik, samen met café VOL, een benefietconcert op 19 april. Fantastisch dat mensen zo meeleven! We hebben nog wel een paar sponsoren nodig die ons willen steunen. Kijk eens op www.deelnemers.klimmentegenms.nl/projects/dubbelop-voor-truda. Het zou fantastisch zijn als we wat dichter bij ons streefbedrag komen.”
Toekomst
Sjaak en Anita zien samen de toekomst wel zitten. Ze zijn een tevreden stel die al drie decennia lang gelukkig getrouwd zijn en... wonen op nummer 30. “Hopelijk loopt ons pad verder soepel”, zegt Anita. “Ik heb weinig te wensen. Zoals elke moeder hoop ik dat het goed gaat met mijn kinderen. Dat we samen genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft. Als ik helemaal de oude ben, zit mijn toekomst met Sjaak gebeiteld.”
