Halbo Mulder stopt als huisarts

LANDSMEER – Reizen met zijn vrouw Marianne, motorrijden, golfen, tekenen en spelen op zijn saxofoon. Aan liefhebberijen heeft Halbo Mulder (63) geen gebrek en hij heeft er nu alle tijd voor. Met ingang van 1 mei is hij gestopt als huisarts. Zijn praktijk aan de Fuutstraat heeft hij overgedragen aan Clayton Martis. “Al eerder heb ik bedacht dat ik rond mijn zestigste zou stoppen. Ik ga nu leuke dingen doen, want je weet nooit hoe lang je gezond blijft.”

Zoals Halbo Mulder nu plaats heeft gemaakt voor Clayton Martis, zo volgde hij zelf, op 1 april 1990, huisarts Bot op. Het ging toen, zoals dat gebruikelijk is bij een wisseling van de wacht onder huisartsen, gepaard met een receptie. De een werd uitgezwaaid, de ander geïntroduceerd als opvolger. Halbo Mulder: “Honderden mensen kwamen langs om afscheid van Bot te nemen, een rij vanaf de hoek tot aan Robinson. Ik stond er bij als nieuwe huisarts – ‘Dit is ‘m dan’.”

Geen geruisloos vertrek

Corona stond een soortgelijke receptie bij zijn eigen afscheid in de weg. Maar een geruisloos vertrek werd het ook weer niet. Nadat hij zijn patiënten in maart per brief op de hoogte had gebracht, veranderde het spreekuur in een soort doorlopende receptie. Daar bleef het niet bij. Voordat hij zijn praktijk overdroeg ontving hij veel bloemen en kaarten. “Ontroerend vond ik het. Ik was er zelfs stil van. Het is natuurlijk leuk als je weet dat mensen je waarderen, maar dat ze het dan ook nog eens opschrijven… Ik vind het bijzonder dat mensen die moeite nemen.”

Alle reden voor Halbo Mulder om met een tevreden gevoel op zijn jaren als huisarts in Landsmeer terug te kijken. Waarom hij ooit huisarts wilde worden? Hij vermoedt dat hij onbewust is geïnspireerd door een oom die cardioloog was. Anders is het niet te verklaren dat hij als tienjarige jongen graag een tekening maakte van een bloedsomloop. Later wilde hij zelf ook cardioloog worden.

Cardiologie

Zijn loopbaan in de medische hoek startte hij in 1980 als co-assistent in het Lucas Ziekenhuis op de afdeling cardiologie. Het was de tijd dat de pacemaker zijn intrede deed. Nieuw was ook de hartkatheterisatie. Erg swingend vond Mulder het allemaal niet, in zijn beleving was het zelfs allemaal wat saai. Hij richtte zich daarom op het vak longarts en liep mee in een ziekenhuis. Ook daar kon hij niet vinden. “Niks voor mij, veel van hetzelfde. Maar toen wist ik wat ik wel wilde: huisarts worden. Dat leek me een fantastisch vak. Eigen baas, alles komt voorbij, en het allerleukste: het contact met de mensen.”

Toen begon alles op zijn plaats te vallen. Als chirurg-assistent in Utrecht leerde Halbo alle handelingen die een huisarts verricht – van het behandelen van een ingegroeide teennagel tot het verzorgen van een brandwond – en in Hengelo volgde hij de vereiste opleiding. En uitgerekend in een tijd dat er in Nederland zeshonderd werkloze huisartsen rondliepen vond hij – indirect - de gewenste baan.

Hapsnap waargenomen

“Ik zat in een poule van waarnemende huisartsen en heb op diverse locaties – hapsnap – waargenomen. Dat had wel een nadeel: als waarnemer zie je vaak niet het resultaat van wat je doet. Stuur je iemand door naar een specialist, dan weet je niet hoe dat afloopt, want dan ben je zelf alweer weg. Ik wilde toch een eigen praktijk. Dat lukte toen ik in maart 1989 waarnemer werd van huisarts Bot in Landsmeer. De waarnemer moest wel een achterwacht meenemen. Dat werd mijn vrouw. Bot was vierenzestig en had al aangegeven dat hij iemand zocht voor een overname. Dat ben ik geworden.”

Halbo Mulder verhuisde naar Landsmeer en betrok de praktijk aan de Fuutstraat en de bijbehorende woning. Daar vond hij wat hij al zolang voor ogen had: contact met mensen over een keur aan kwalen. Dat hij als privépersoon bij de bakker of slager ook weleens door patiënten werd aangesproken heeft hij nooit als een probleem gezien. Het initiatief lag soms ook bij hem. Zag hij een patiënt op krukken lopen, dan liep hij er gewoon even heen om te vragen wat er was gebeurd. Wel bewaakte hij zijn grenzen als een professionele douanier. Klampte iemand bij hem aan terwijl hij geen weekenddienst had en hij zijn kinderen in bad wilde doen, dan volgde een vriendelijke maar directe verwijzing naar de collega die wel stond ingeroosterd.

Liever een consult

In de loop der tijd is er veel veranderd. De kaartenbak maakte plaats voor de computer, de vaste telefoon voor de gsm. Het internet kwam op en daarop zochten steeds meer mensen hun toevlucht. Maar daar komt men nu volgens Mulder van terug. Er is zoveel op te vinden dat de kans op verdwalen in het woud aan informatie steeds groter wordt. En dan maken mensen toch liever een afspraak met hun huisarts voor een consult.

Zo heeft Mulder zijn laatste periode als huisarts ervaren, en zo had hij het graag. Zijn patiënten aandacht geven en helpen, vooral met duidelijke uitleg. “Want als je begrijpt wat je hebt, kun je er beter mee omgaan.”