Bennie mijdt heksenkring

‘Plotseling zag ik een heksenkring!’, mailt Sonja. ‘De vroege septemberzon scheen sprookjesachtig door de bladeren van de boom waar omheen de paddenstoelen in een grote kring in een dag en een nacht waren verschenen. Gisterenochtend stonden ze er nog niet! Dat wist ik zeker, want ik loop vaak hetzelfde rondje met mijn hondje Bennie en tegen die dikke boom doet hij graag een plas. Maar nu niet. Ook hij stond paf en keek naar al die paddenstoelen, die als een soort afzetting in een grote cirkel om de boom heen stonden.’

‘Bennie snoof in de lucht en ging erbij zitten. Eén oor omhoog en één oor omlaag. Hij luisterde naar iets wat ik niet kon horen. Dat was duidelijk. “Is er iets, Ben….?”, vroeg ik... Maar Bennie bleef onverstoorbaar zitten met zijn rug naar mij toe. Er hing een geheimzinnige sfeer in dat laantje. Het was nog vroeg en het had die nacht flink geregend. Gewoon een natuurverschijnsel, dacht ik. Zwammen groeien toch onder de grond via schimmeldraden? En nu waren ze gewoon naar alle richtingen uitgegroeid. Dan krijg je vanzelf een cirkel…. Maar als ik zo naar Bennie keek, die daar maar bleef zitten en geen stap in die kring zette om bij zijn plasboom te komen….?’

‘De verhalen van onze voorouders gingen over heksen die ‘s nachts in een kring een rondedans deden, waarna in hun voetstappen in één nacht de paddenstoelen uit de grond kwamen. Als je in zo’n heksenkring ging staan, dan kon je, als je goed luisterde, heel in de verte, de heksen met hun hoge, trillende stemmen, horen zingen. En als het gezang luider werd en je van schrik verstijfde, dan moest je oppassen dat je niet werd meegesleurd diep het bos in, waarna je nooit meer bij de mensen terug zou keren.’

‘Pfff….vroeger vertelden de mensen van toen elkaar toch spannende verhalen? Maar toch, vroeg ik mij af, waar Bennie naar luisterde met zijn ene oor omhoog. En ook stapte hij de heksenkring niet in… Zou hij weten dat hij er waarschijnlijk niet meer uit kon komen? Bijgeloof of niet… Bennie nam geen enkel risico!’