Kinderen interviewen dochter van verzetsheld

Algemeen
Joey, Amy en Sophie interviewden de 91-jarige mevrouw Willy den Hartigh- Balder over wat zij als kind van een verzetsheld heeft meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog.
Joey, Amy en Sophie interviewden de 91-jarige mevrouw Willy den Hartigh- Balder over wat zij als kind van een verzetsheld heeft meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog. (Foto: Judith van Lunsen)

LANGEDIJK - "Ik heb er slecht van geslapen, er komen toch wel weer veel herinneringen boven. Maar ik vind het belangrijk om mijn verhaal door te geven aan kinderen. Daarom doe ik mee." De 91-jarige Willy den Hartigh, dochter van Langedijker verzetsstrijder Jacob Balder, vertelt haar verhaal in haar Heerhugowaardse huiskamer. "Lusten jullie een speculaasje?"

De organisatie Inmijnbuurt uit Amsterdam is begin mei op de J.D. van Arkelschool in Broek op Langedijk gestart met het bijzondere educatieproject Oorlog in mijn Buurt. Basisschoolkinderen interviewen in dit project mensen die de oorlog hebben meegemaakt. Amy (11), Sophie (11) en Joey (10) interviewden Willy den Hartigh- Balder.

In de oorlog was ze 16 jaar oud en woonde met haar ouders en vier zusjes en een broertje naast het oude postkantoor in Broek op Langedijk. De drie van de J.D. van Arkel komen beslagen ten ijs wanneer ze het interview starten, maar het blijkt in de praktijk toch best lastig. Gelukkig heeft mevrouw den Hartigh-Balder een geweldig goed geheugen en vertelt ze veel en graag. Daardoor wordt het een leerzame maar ook gezellige middag. "Jammer dat het af is", zegt Joey. "Ik wil hier nog wel even blijven!"

Alles draaide door

Arie Kaan, kenner van de Langedijker geschiedenis en auteur van diverse boeken over de Tweede Wereldoorlog, heeft het interview begeleid en een gastles gegeven aan de kinderen over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in hun buurt. Mevrouw den Hartigh-Balder vertelt: "Mijn vader was een van de kopstukken van het verzet in Langedijk. Zijn leven was dus voortdurend in gevaar. Maar hij ging ook gewoon naar zijn werk als timmerman, en kwam 's avonds thuis om te eten. Als kind waren we ons dus niet zo bewust van het gevaar. Thuis draaide alles gewoon door in een gezin met zes kinderen, waarvan de jongste nog maar drie weken oud was."

"Wij vonden het wel spannend dat het oorlog was, er gebeurde nog eens wat op het dorp. En we hoefden niet naar school. Wel merkten we de spanning tussen onze ouders. Op een gegeven moment namen de Duitsers het gemeentehuis in. De onderduikers die we in huis hadden moesten weg want het werd te gevaarlijk."

Een infiltrante verraadde Balder, waardoor deze op 23 juni 1944 in zijn woning werd gearresteerd. Op 16 juli werden Balder en een aantal andere verzetsstrijders in de duinen bij Overveen gefusilleerd.

Geen feest

"Dat veranderde alles. Mijn moeder was gebroken en lag dagenlang op bed. Ik zorgde voor de baby en daarnaast moesten wij kinderen allemaal te werk om geld te verdienen. Toen daarna de bevrijding kwam en iedereen feest vierde, heb ik alleen maar gehuild. Mooi dat mijn vader verzetsheld was geweest en dat zijn naam steeds werd genoemd, maar wíj hadden geen vader meer. Dat verdriet voel ik nog. Jarenlang heb ik niet over de oorlog willen praten, ook niet met mijn man. Pas een paar jaar geleden ging het luikje open, toen mijn achterkleinkind vroeg: 'Omie, vertel eens...'

Des te bijzonder dat mevrouw den Hartigh- Balder haar verhaal nu doet aan de leerlingen J.D. van Arkel-leerlingen. "Bovenal ben ik blij met het leven, ik geniet elke dag."

Nooit vergeten

Het project is gestart in Amsterdam en wordt op dit moment in tien gemeenten in Nederland uitgerold, waaronder in de gemeente Langedijk. Doel is uiteindelijk dat de kinderen het verhaal van de overlevenden doorgeven. Zodat het nooit vergeten wordt. Meer informatie: www.oorloginmijnbuurt.nl.