'Je weet nooit wanneer de volgende uitzending is'
BROEK OP LANGEDIJK – In de afgelopen week heeft jong en oud kennis kunnen maken met het feit dat het 75 jaar geleden is dat aan de Tweede Wereldoorlog en einde kwam. Vooral in Frankrijk en Engeland (D-Day) werd veelvuldig stil gestaan bij het leed wat veel mensen hebben moeten doorstaan. In Nederland wordt naast de landelijke Veteranen dag ook lokaal als eerbetoon aan de Langedijker veteranen een veteranendag gehouden en wel op vrijdag 22 juni.
''Ik heb in voorgaande jaren de veteranen dag Langedijk en de landelijke veteranendag meerdere keren bezocht. Die bijeenkomsten is vaak een feest van herkenning. In Den Haag liep ik mee vanaf het Malieveld. Vooral het moment als je langs de Koning loopt voel je aan alle kanten de herkenning. Door een vakantie kan ik helaas niet bij de veteranen dag in Langedijk aanwezig zijn, maar er komen voldoende mensen die hebben gediend in het leger en zijn uitgezonden naar verschillende oorlogen, waaronder Indië, Libië en het Midden-Oosten. Alle gasten worden op het gemeentehuis ontvangen met koffie en gebak. Er worden spreekbeurten gehouden en na een gezamenlijke foto worden alle gasten uitgenodigd voor een Indische rijsttafel.''
Familietraditie
Sergeant eerste klas Kenneth van Geffen komt duidelijk uit een militaire familie. Opa diende in Indonesië (KNIL) en moest als krijgsgevangen keihard werken aan de befaamde Birma spoorlijn, dat maar liefs 42 maanden duurde. Ook de vader en broer van Kenneth waren militairen. ''Vader ruim 35 jaar bij de marine waarvan twintig jaar in het buitenland.'' Kenneth koos als 22-jarige voor het beroepsleger. Begon als boordschutter op een pantserinfanterie gevechtsvoertuig en heeft in alle afgelopen jaren verschillende functies bekleed. Is in 2016 even teruggekeerd naar de burgermaatschappij, waar hij intussen als groepscommandant bij de Nationale Reserves tussen de tien en twintig uur per week actief was. ''In juni 2018 keerde ik weer terug in het leger en kwam gelukkig weer terug in mijn oude vertrouwde omgeving terecht.'' Op zijn vijf en twintigste werd Kenneth benaderd door foto vak bureau Hollandse Hoogte voor een foto reportage en waarvan zelfs een expositie van is gehouden.
Afghanistan
Kenneth van Geffen: ''Ik ben in augustus 2009 als onderdeel van Battlegroup-10 vertrokken vanaf vliegbasis Eindhoven. De battlegroup heeft als taak om een gebied veilig te stellen van vijand, zodat de daadwerkelijke eenheden en instanties die opbouwen, hun werk kunnen doen. Vanuit Eindhoven zijn we vertrokken naar Minhad (kleine plaats vlakbij Dubai). temperaturen richting de 50+ graden en zeer hoge luchtvochtigheid. Bij aankomst in Kandahar, Afghanistan, voelt de temperatuur wat aangenamer. Althans nog steeds heet, maar lage luchtvochtigheid. Hier krijgen we onze wapens uitgereikt en vertrekken met kleine vliegtuigen richting Kamp Holland, Tarin Kowt Afghanistan. Tijdens onze uitzending stond de presidentsverkiezing gepland, waardoor de dreigingsniveau omhoog geschroefd was. 13e luchtmobiel A- "Madju" compagnie was hier verantwoordelijk voor het gebied rondom Kamp Holland en de Chora. Echter door de verhoogde dreiging was er een zwaar pantserinfanterie peloton nodig en zijn wij met een luchtmobiele peloton gewisseld. Hier begint het leven daadwerkelijk. Zo snel mogelijk stelling maken in onze legering en meteen onze voertuigen "battle ready" maken. hierna volgen je opdrachten.''
Opblaasbare tenten
''Vaak was dit 1 tot 2 weken op QRF staan (Quick Reaction Force) wat inhield dat als er ook maar een calamiteit was in onze AOR (Area of Responsibilty) dat we daar z.sm. naar toe zouden gaan. Als we geen QRF waren dan waren wij voornamelijk op Camp Mirwais. Dit was een Forward Operating Base (FOB) gelegen in de welbekende Chora vallei. Geen pantsercontainer om in te slapen, maar simpele opblaasbare tenten. Afgesloten van de buitenwereld. 1x per 2 weken mochten we naar huis bellen met de satelliet telefoon voor maximaal 10 minuten. Mijn functie was zeer variërend. ik was chauffeur op de YPR PRI of Patria of Bushmaster. Of ik was boordschutter op de YPR 25mm kanon of Bushmaster .50 of Patria .50 of Bushmaster 7.62 MAG. Als we voet patrouilles uitvoerden dan ging ik gewoon mee als geweerschutter. De functie van notulist tijdens de bijeenkomsten met Locals vervulde ik vaak, waarna ik de after action report samen met de Pelotonscommandant maakte.''
Collega's gesneuveld
''Omdat we beperkt waren met monteurs voor onze voertuigen en ik een technische achtergrond heb, moest ik het voortouw nemen in het onderhoud van de wapensystemen en voertuigen. Er waren een hoop hoogtepunten en dieptepunten in onze uitzending. Zo zijn er twee Nederlandse collega's gesneuveld. Kpl1 Kevin van der Rijdt (26) en de Sergeant majoor Mark Leijsen (44). Ook zijn er meerdere gesneuvelde en gewonden gevallen aan eigen zijde (Nederlanders en Coalitiepartners). Tevens zijn we ooggetuigen geweest van meerdere gewonden en doden aan de bevolkingszijde. De hoogtepunten creëer je met je collega's. Saamhorigheid en broederschap, je leert het leven te waarderen, kleine en grote dingen. Uiteindelijk zijn we op kerstavond 2009 weer aangekomen op vliegbasis Eindhoven. Ik heb dit voor geen goud willen missen. Vergelijk het met een voetbal wedstrijd. Je traint je wezenloos en mag uit eindelijk de wedstrijd in de WK spelen.
