Afscheid van het Behouden Huis

Algemeen
Anne Oostenveld vindt het tijd om het stokje over te geven.
Anne Oostenveld vindt het tijd om het stokje over te geven. (Foto: foto: Henk Huibers)

Anne Oostenveld stopt als voorzitter van Hart van Oudkarspel

OUDKARSPEL - Op 1 september begon Het Behouden Huis aan zijn zesde volle seizoen. Een nieuw seizoen weer boordevol met activiteiten. Een lustrummoment ook, dat op 30 augustus is gevierd met een gezellige barbecue voor alle vrijwilligers. Een verdiend feestje, want al die vrijwilligers hebben stuk voor stuk meer dan vijf volle jaren hun steentje bijgedragen aan het succes van Het Behouden Huis, dat intussen is uitgegroeid tot een echt gemeenschapshuis voor heel Langedijk en omgeving.

Maar het is ook een beetje een droevig moment: de man die al die tijd - vaak letterlijk - de grootste stenen heeft gedragen stopt als voorzitter van de Stichting Hart van Oudkarspel, waaronder Het Behouden Huis ressorteert. Anne Oostenveld vindt het tijd om het stokje over te geven.

Henk Huibers: "Het voorzitterschap van de stichting was op zich zelf al geen sinecure. Een organisatie op poten zetten met uitsluitend tientallen vrijwilligers, tegelijkertijd een ambitieus verbouwings- en renovatieplan ontwikkelen en uitvoeren voor zowel Het Behouden Huis als Het Regthuis, onderhandelen met soms weerbarstige autoriteiten, fondsen werven om de vele plannen te kunnen realiseren, steeds weer kleine en grote plooien binnen en buiten de organisatie gladstrijken, ga er maar aanstaan. Maar Anne was veel meer dan alleen voorzitter. Hij was ook bouwheer, uitvoerder, voorman, schilder, inkoper, klusjesman, beheerder, administrateur, barman, vraagbaak, boegbeeld en de spin in een web met honderden draden en draadjes. Ongelooflijk".

Als blijk van hun waardering boden de vrijwilligers hem op 30 augustus een schilderij aan van Het Regthuis, gemaakt door Joop Bakker. Een mooi schilderij en een waardevol aandenken.

Anne legt zijn vertrek uit: "Hart van Oudkarspel is in een andere fase terecht gekomen dat vraagt nieuwe inzichten. Ik weet niet wat er om mijn pad komt maar het geeft in ieder geval weer ruimte om naar te kijken. Daarbij heb ik het afgelopen jaar wekelijks mijn schoonmoeder van 88 jaar geïnterviewd. Zij is niet alleen zeer gedetailleerd over alle gebeurtenissen maar heeft daarover ook veel naslagwerk bewaard. Het is nu tijd voor de uitwerking daarvan. Ik hoop dat het Behouden Huis zich blijft vernieuwen. Dat de vrijwilligers zich willen blijven inzetten om dit in stand te houden en als laatste dat de gemeente Langedijk in ziet dat Hart van Oudkarspel maar ook de andere buurthuizen in onze gemeente anderen faciliteren om die andere hem of haar wensen te kunnen verwezenlijken. Dat vraagt voor gemeenschapshuizen een andere benadering dan een vereniging die ondersteuning vraagt."

Mooie herinneringen

Ruim 8 jaar is Anne verbonden geweest met de stichting Hart van Oudkarspel, waarvan 7 jaar voorzitter. "Ik schreef als eerste een plan van aanpak en later een ondernemingsplan om de gemeente Langedijk te overtuigen dat Het Behouden Huis om meerdere reden behouden moest blijven. Een gebouw dat bijna 100 jaar als school heeft gefunctioneerd is erfgoed en mag niet worden gesloopt, een buurtgemeente als Oudkarspel heeft betaalbaar onderkomen nodig voor haar verenigingsleven en een huiskamer voor de bewoners vol van activiteiten. Een belangrijk speerpunt was daarbij dat het plan beduidend goedkoper was dan het plan van de gemeente wat er lag en waarvoor ook de woning op de Voorburggracht was aangekocht. Toen wij het groene licht kregen om HBH voor onze doelstellingen te mogen behouden was er een belangrijke voorwaarde: de renovatie en verdere aanpassingen moesten door ons worden gedragen. Totale begrote kosten ruim 600.000 euro. Toen de laatste bouwvakker het pand uit liep, kwam het besef wat wij met elkaar hadden bereikt. Die avond was voor mij speciaal. Met Het Regthuis deden wij hetzelfde kunstje nog een keer maar nu zonder de hulp van een bouwonderneming. Toen alle werkzaamheden waren gedaan en ik s avonds alleen achter in de trouwzaal zat, op de kerkbank gehaald uit Limburg, keek naar de uitgelichte Schouw gesloopt uit een kasteeltje in de buurt van Nijmegen met de verlichting van een kroonluchter uit een oud pand uit Hoorn, in samenhang met de uitgekiende verlichting en verfkleuren belde ik mijn vrouw om te vragen of zij langs kwam om dit moment te delen. Natuurlijk zijn er ook mindere gebeurtenissen of momenten geweest. Dat overschaduwt niet een prachtig functionerend bedrijf door alleen vrijwilligers."