25 JAAR MET DE ‘POTEN’ IN DE KLEI
Op 21 maart is het op de kop af 25 jaar geleden dat ik als advocaat ben beëdigd. Een professie die ik al sinds de middelbare school ambieerde, ‘aangestoken’ door mijn bijna 10 jaar oudere (oudste) broer Bob, die op dat moment juist zélf advocaat geworden was. Hij maakte nadien de overstap naar de rechterlijke macht, ik ben al die jaren ‘trouw’ gebleven aan de advocatuur.
In mijn begintijd was de beëdiging tot advocaat nog een hele happening. Eerst moest je ‘een rondje’ langs de Raad van Toezicht en een aantal rechters van de rechtbank. Kort daarna moest je in een volle rechtszaal, gevuld met andere aspirant-advocaten, leden van het Openbaar Ministerie, leden van de rechterlijke macht, kantoorgenoten en familie, trouw aan de Koningin beloven. Voor het eerst in toga. Dat was natuurlijk megaspannend. Ik zag er overigens niet uit, want ik moest een toga lenen van een kantoorgenoot, een oud marineman uit Den Helder die ruim 2 meter lang was. Het leek wel een soepjurk. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken. Als ik er nu aan terugdenk lijkt het wel een aflevering uit het Polygoonjournaal.
Ik weet nog goed hoe mijn eerste dagen verliepen op het kantoor in Den Helder, want daar ben ik begonnen. Met de trein, want ik had toen nog geen auto. En in een ‘verkeerd’ pak met flinke schoudervullingen, dat ik kort daarvoor had aangeschaft. Ik wilde aanvankelijk strafpleiter worden, dus viel ik met mijn neus in de spreekwoordelijke boter. Want in Den Helder lag de zogeheten ‘Falga-buurt’, een drugsbastion waar het dagelijks letterlijk ‘moord- en doodslag’ was. Binnen 1 week deed ik mijn eerste moordzaak en daarna volgden nog velen. Wanneer ik studiegenoten tegenkwam die óók als strafadvocaat waren begonnen, geloofde bijna niemand dat het er in Den Helder zo heftig aan toe ging. Zij kwamen namelijk ‘niet verder’ dan wat inbraakjes, mishandelingen, etc.
Langzamerhand verlegde ik mijn interesse naar het ondernemingsrecht. En deze interesse werd alleen maar meer aangewakkerd toen ik na 3 jaar de overstap naar Alkmaar maakte. Ik belandde op het kleinschalige kantoor van Louis Castelijns en Theo Kaandorp, waarbij met name Louis Castelijns groot aanzien genoot. Hij was ook huisadvocaat van de voetbalclub AZ en is zelfs enige tijd voorzitter geweest. Ik viel dus opnieuw met de neus in de spreekwoordelijke boter, ditmaal omdat ik van de één op de andere dag zaken op voetbalgebied voorgeschoteld kreeg. Toen AZ besloot om een nieuw stadion te gaan bouwen, kon ik mijn geluk helemaal niet meer op, want er was juridisch (letterlijk) heel veel werk aan de winkel. Ik heb in die periode legendarische zaken meegemaakt, denk bijvoorbeeld aan de rugstreeppad; een zeldzaam en beschermd kikkertje dat er bijna voor zorgde dat de bouw van het stadion geen doorgang kon vinden. Het verhaal ging toen overigens rond dat de tegenstanders van het stadion het beestje zelf hadden uitgezet.
Ook de rechtszaak rondom de verhuizing van het trainingscomplex van AZ naar Zaanstad was memorabel. De gemeente Alkmaar wilde AZ dwingen om het complex in Alkmaar te bouwen. De kort geding rechter stak daar echter een stokje voor en een jaar later was het trainingscomplex Kalverhoek een feit. Iedere keer wanneer ik langs het complex rijd kan ik een glimlach niet onderdrukken.
En zo kan ik nog wel verder gaan. Vele zaken voor en met topsporters volgden. Ik heb het zelfs mogen meemaken dat Lionel Messi in Barcelona als getuige moest worden gehoord in een rechtszaak die ik samen met een Spaanse advocaat in Spanje had aangespannen.
Overigens is en blijft het ondernemingsrecht mijn corebusiness. Overnames begeleiden, aandeelhoudersgeschillen, samenwerkingsovereenkomsten opstellen, dat soort zaken. Ook doe ik veel op het gebied van vastgoed en projectontwikkeling. Prachtige en machtig mooie rechtsgebieden, iedere dag weer uitdagend en op het scherp van de snede. En steeds meer internationaler.
In 25 jaar advocatuur is een hoop veranderd. Het vak is veel zakelijker geworden, met veel meer regels eromheen. De claimcultuur ten opzichte van advocaten (maar ook accountants en notarissen) is daardoor fors toegenomen. Maar toch is dat goed, het houdt je scherp. Op ons kantoor zelf is ondertussen ook een hoop veranderd, zeker nadat ik het kantoor ben gaan runnen met compagnon Kees Meijer. Het kleinschalige heeft plaatsgemaakt voor het grootzakelijke. Naast ons kantoor in Alkmaar hebben wij inmiddels ook vestigingen geopend in Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Ook hebben wij een eigen merkenbureau.
Wat niet is veranderd, is dat ik elke dag nog steeds met heel veel plezier naar het werk ga. Eigenlijk vind ik het allemaal nog veel leuker dan toen ik begon, 25 jaar geleden. Daar heeft mijn persoonlijke leven ook zeker mee te maken. Ik ben gelukkig getrouwd en een gezonde levensstijl staat bij mij centraal. Stuk voor stuk ingrediënten om dagelijks weer een topprestatie te kunnen leveren. Tegelijkertijd ben ik blijf ik een nuchtere Noord-Hollander. Hard werken, niet zeuren. Gewoon doen waar je goed in bent. Al 25 jaar met m’n poten in de Noord-Hollandse klei. Als het aan mij ligt plakken we er zeker nog 25 jaar aan vast.
Evert Hoekstra
Advocaat/Partner
CKH Advocaten
