Op = op
OOSTZAAN - De klimop in de tuin van Sonja Duba is er al lang en ooit hield die een heel oud schuurtje overeind door er aan alle kanten tot over het dak overheen te groeien. Via de grond kwam hij bij het hekje vooraan de tuin, groeide er als een haag overheen en werd dikker en dikker.
Met snoeien houd ik er een model in en tussen de groen blijvende blaadjes en takken friemelen allerlei insecten en zoeken ze er hun voedsel. De poes van de buren zit er graag verscholen en gluurt naar de voorbijgangers en het voortrazende verkeer. De klimop biedt veiligheid en beschutting en dat weet poes. Aan de ene kant de tuin met de vijver en de dikke duiven. Aan de andere kant de stoep met het zebrapad en het lawaai. En dan, daar tussenin, zo laat in het seizoen, begint de klimop te bloeien. Er verschijnen kleine, groene bolletjes die uitgroeien tot groen-gele bloemen.
Ontelbare zweefvliegen gonzen om de bolle bloemen heen en drinken nectar uit kleine, gele kelkjes. Ook voor de bijtjes is dit de laatste honingplant voordat ze in winterslaap gaan. Er heerst bedrijvigheid op de klimop en het gaat er om wie het eerst komt, het eerst maalt en op = op!
Een enkele voorbijganger blijft staan en bekijkt het schouwspel van de zwevende insecten op de herfstbloeier. Poes staat op en rekt zich uit, het is tijd om naar huis te gaan. En de oude klimop?
Die straalt in de laatste zonnestralen, zorgt voor nectar en stuifmeel en helpt menig insect door de lange en koude winter.
Sonja Duba
