Serene rust en flikkerende vlammetjes - Allerzielen Oostzaan druk bezocht
OOSTZAAN - Het is geen alledaags beeld, een Kerkhof waar het een komen en gaan is van vele mensen. Ieder met een eigen reden, ieder met een eigen gevoel. Maar het is ook een speciale avond, die eerste zondagavond in november. Het was Allerzielen in Oostzaan. door Jack Woestenberg-van Dalen
Allereerst wordt een ieder genood door het bombastische geluid van de kerkklok en vervolgens komt de reuk van brandend hout de neusgaten al tegemoet van verre afstand. Volg daarna de lichtjes en men bevindt zich in een sprookjesachtige omgeving. Op de muur van de oude kerk verschenen foto's, antieke foto's afgewisseld met recent verloren dierbaren. In de verte klonk gedragen blaasmuziek, terwijl vanuit een andere hoek klankschalen te beluisteren waren. Toen de kerkdeur open ging waren de klanken van een koor te horen. In de boomparaplu konden hartjes worden gehangen met een eigen tekst. Die hartjes worden een jaar bewaard en volgend jaar gaan de hartjes in de vuurkring om het eindige af te sluiten. De verlichte bomen gaven een prachtig feeëriek beeld van de begraafplaats, waar velen het tuintje om de grafsteen hadden versierd met bloemen en lichtjes. In de kerk was er tijd voor een stil gebed en er kon een kaarsje worden aangestoken. Koud hoefde men het niet te hebben, er stonden vele vuurkorven en er werd warme chocolademelk geschonken. Het weer werkte mee dit jaar, het was weliswaar fris, maar door de warmte die hier heerste viel dat nauwelijks op.
Allerzielen is een gedenkdag uit de Westerse Rooms-katholieke traditie. Het wordt 2 november gevierd, de dag na Allerheiligen, waarmee deze dag nauw verbonden is. Met Allerzielen worden de overledenen herdacht en wordt een requiemmis opgedragen. De nabestaanden plaatsten bloemen op het graf. In veel parochies is het gebruikelijk dat als er een parochiaan uit de kerk wordt begraven er een kruisje wordt opgehangen met daarop de naam van de overledene. Op de eerstvolgende Allerzielen komt de familie van de overledene naar de mis om het kruisje in ontvangst te nemen. Allerzielen is een dag om speciaal te bidden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur. Allerzielen stamt uit de benedictijner kloostertraditie van Cluny, waar Odilo van Cluny het in 998 voor het eerst liet vieren. In de 13e eeuw kreeg het de naam Allerzielen. Het Oostzaanse Allerzielen vindt dat de herdenking van de overledenen veel breder moet worden gezien en daarom heeft het nadrukkelijk niets met het Rooms-katholieke geloof te maken. Het is een beleving van en voor iedereen, de ruimte voor gebed is er in de kerk en verder mag iedereen het op een eigen manier invulling geven.
