Ut sal mijn un sorg sijn - Zorgen moet je niet maken maar doen

Nieuws
Diana de Boer. (Eigen foto)
Diana de Boer. (Eigen foto) rodi.nl

Column Diana de Boer

Meneer August
En daar was ik weer, om meneer August zijn avondmaaltijd te geven. Hij ziet zó slecht dat hij daar hulp bij nodig heeft, en oh wat is dat altijd een feest. Meneer August is zo’n cliënt die zich nooit echt te sappel maakt, goed kan aanvaarden en ziekte inzicht heeft, wat veel van mijn cliënten niet hebben. Daarbij is meneer August erg goedlachs, zijn donkere bas schaterlach maakt altijd mijn dag. Vandaag, terwijl het 29 graden is kiest meneer August voor hutspot. "Gekke man", zeg ik. "Hutspot tijdens een hittegolf." Hij zucht, schud zijn hoofd lichtjes en zegt: "Ik vind het zo lekker ruiken! En twieteritietie lust het ook!" Daar kan ik natuurlijk niets tegen inbrengen en dus geef ik hem zijn hutspot. Hapje voor meneer August, hapje voor Twieteritietie. Als het op is; vogel en man vol zitten, vraagt hij me hem naar beneden, naar de binnenplaats van zijn flat te brengen om een sigaretje te roken en of ik gezellig sigaretje meerook? Natuurlijk wil ik dat, daar maak ik tijd voor.
In de lift ontsnapt hem een nogal lange en niet geheel droge boer en de lift ruikt meteen naar hutspot. Meneer August houd quasie verrast zijn hand voor zijn mond en maakt soort van excuus, maar omdat ik zó hard moet lachen verzandt dat excuus in een daverende lachsalvo, en yep, ik ruik weer hutspot. Bulderend van het lachen bereiken we het bankje waar hij zo graag zit en samen roken we een sigaretje. Hij vertelt dat hij een weekend naar zijn broer gaat, want zijn grote geld komt eraan. Groot geld? Ik snap meneer August niet altijd en dat is een van de redenen dat hij mij grappig vind. Omgekeerd werkt dat net zo, dus dat komt mooi uit. Groot geld is vakantiegeld. Daar kan hij van naar Suriname naar zijn broer, ze gaan waarschijnlijk het 'erf' verkopen, dan komt er nóg groter geld! Deze snap ik zowaar in één keer. Ik ben erg blij voor hem, zo’n man gun je de wereld, en nog wat, toch…? Als het sigaretje op is ga ik naar de volgende cliënt en neem afscheid van meneer August, niet wetende dat dit een afscheid voor eeuwig is… De zorg is zó mooi. De zorg is zó hard. Dag mijn lieve meneer August, wat zal ik u missen! U had een rotsvast geloof in uw Heer en oh mijn hemel, heeft die nu even geweldig gezelschap erbij…