Ook na 20 jaar nog steeds vrolijke SOK(ken) - Verrassende diversiteit op de jubileumtentoonstelling
OOSTZAAN - Twintig jaar geleden wilde Tine Pauwels graag exposeren in Zaandam. Ze kreeg echter de deksel op haar neus. Oostzaners waren niet gewenst bij exposities in het Zaanse. Het was een enorme teleurstelling voor Tine, maar ze is nou niet direct het type dat bij de pakken neer gaat zitten. Sterker, als ik in Zaandam niet mag exposeren, dan organiseer ik zelf wel een expositie. Én dat deed ze, samen met Ria Bisseling, Jacqueline den Hartog en Jelle Bakker. En zo werd de SOK (Samenwerkende Oostzaanse Kunstenaars) opgericht.
Twintig jaar later staat Rob Monen, wethouder van cultuur, een praatje te houden in de KunstGreep, het vaste onderkomen van de SOK. Daar waar zij ook het heft in handen hebben gekregen wat betreft kunst op de diverse collegekamers, de kamers van de ambtenaren en op de collegevleugel. En natuurlijk in de diverse vergaderzalen. Alleen de Raadszaal ontbreekt nog. Qua subsidie grepen ze dit jaar net mis, maar voor volgend jaar beloofde Monen dat hij ze zeker niet zal vergeten. Het was een goed moment om het glas te heffen en de gitarist aan te sporen om te chansonneren. Op dat moment werd ook de kunstbeurs geopend. Daar werd nog eens extra duidelijk dat Oostzaan geweldige talenten herbergt. Zo zijn daar de fantastische vazen van Simone Tuinenburg. Ook dit keer wist ze zichzelf te overtreffen met een selectie Facebookfoto's die ze in 16 stukjes knipte en daarvan een totaal nieuw gezicht maakte. Zowel een bekende Oostzaners-mannen-vaas, als een vaas voor bekende Oostzaanse dames. Ineke Kan was met diverse mensen de markt opgegaan om dat fenomeen vast te leggen. En dat is wonderbaarlijk goed gelukt, ook onder de niet bekende SOK(kers) zitten de nodige talenten. Zelf vereeuwigde ze een Oostzaanse bekende dame op het terras van de Try Out. Kasteleinse in hart en nieren Jacqueline van Ingen-Roels werd in een drieluik vastgelegd door Ria Bisseling.
Ultieme gave
Pratend met Wim Vaarzon-Morel is het duidelijk dat deze man niet gewoon het talent heeft om te schilderen, bij hem is het een gave. "Het is onmogelijk om iets voor een tweede keer te schilderen, dat gaat gewoonweg niet. En het van te voren bedenken is ook niet mogelijk, het komt er gedurende het creëren uit, het is dus absoluut geen vaststaand gegeven en ook ik ben wel eens verrast door hetgeen er op het doek verschijnt.'' Met relatief eenvoudige streken weet Vaarzon-Morel de natuur op zijn best weer te geven. Zo'n oog heeft ook Norma Lo Fo Wong. Deze fotografe weet zaken vast te leggen die een ander niet ziet. Bij het thema 'Bekende gezichten in ons dorp' dacht ze onmiddellijk aan haar buren. Dat zijn de, voor haar, bekende gezichten. Ze fotografeerde ze uit haar achtertuin en het totaal is uiteindelijk 'beeldend'. Astrid Schouten portretteerde een ander bekend gezicht, ze maakte een 'Bolhoed' voor Kompasredacteur Jack Woestenberg. Een bolhoed met een kompas van kroontjespennen en aan de andere kant één kroontjespen met veer, welke staat voor Claes Compaen. Ook Marion Zeilstra boog zich over deze bekende piraat en maakte van vilt zijn statuur. Claes zal de musicalgroep van Bel Canto telkens begeleiden als ze ergens optreden. Over de overige kunstenaars volgende week meer, want er is nog een hoop te vertellen.
