Ut sal mijn un sorg sijn - Zorgen moet je niet maken maar doen

"Goedemorgen deze mooie morgen", roep ik in de hal al, om haar zo op mijn binnenkomst voor te bereiden. Ze heet Engel en oh zo toepasselijk, want wat is ze lief. Licht dementerend en een vleugje hoarder (extreme verzamelaar, red.) in zich, maar ze werkt altijd heerlijk mee. Overal waar je kijkt zie je potjes, hier en daar stapels met dekseltjes, da's een beetje haar ding, ze kan ze niet weggooien, je weet maar nooit wanneer ze eens te pas komen, toch? Ik vind het prima, ze wordt er blij van en als zij blij is ben ik het zeker. De zorg begint standaard, ze laat zich mak als een lammetje naar de badkamer begeleiden waar ik haar douche en haar lange witte haar was, wat ik later zal vlechten en speels in een streng over haar frêle schouder zal hangen, ze is nog steeds een klassieke schoonheid, zelfs op deze leeftijd.
"Ik heb potjes", zegt ze als ik haar haar vlecht. "Dat weet ik, u heeft er een heleboel", antwoord ik. Ze knikt langzaam en vraagt bedeesd; "En dekseltjes… Ik hoef ze van u toch niet weg te doen hè?" "Nee!" stel ik haar gerust. "Ze liggen mij niet in de weg, het is eerder de huisarts die wil dat ze opgeruimd worden, maar ik persoonlijk heb geen bezwaar." Ze lijkt opgelucht en dan zegt ze: "Ik heb ook make-up, wist u dat?" "Nee, dat wist ik niet, wat leuk!" Wil ze wellicht wat make-up op dan? Oh, en dat wil ze, ze lijkt wat beschaamd, maar als ik wat oogschaduw op zou kunnen doen. En wat lippenstift? Ze denkt dat ze zich dan wat beter zou voelen over zichzelf en ik breng dus graag wat make-up aan. "Wat ben ik toch een gek mens", prevelt ze. "Ik krijg bijna nooit visite maar als ik u zo zie met make-up... ik vind het gewoon mooi!" Ik vertel haar dat ik het met liefde doe en ze is na de make-over nog mooier dan ze al was. Ze is zo’n mens waar je meteen van houdt, of je nou wil of niet. Ze kijkt tevreden in de spiegel en giechelt dat ze zou willen dat ze bezoek zou krijgen. "Maar wie wil er nou zo’n gek oud mens", zegt ze. Ik sta al op de drempel, maar zeg: "Diegene zou echt geluk hebben met u en dat meen ik." Ze maakt een ouderwetse buiging en dan zegt ze heel deftig: "Ah oui madame, want op elk potje past een dekseltje!" Gotta love Engel…