Z Lijner over coronabevrijdingsdag
Het was dit jaar precies 75 jaar geleden dat ons land bevrijd werd van de Duitse bezetter. Vijf lange jaren was ons land beroofd van haar vrijheden. Het leven onder het juk van de bezetter was niet gemakkelijk en kostte veel mensen het leven. Terecht dat besloten werd om dit jaar de 75e verjaardag van de vrijheid groots te gedenken en te vieren.
Hoe anders zou het lopen. Alle feestelijke, memorabele en mooie activiteiten moesten noodgedwongen op een laag pitje worden gezet. Waarom? Omdat we een soort van oorlog voeren met corona, een onzichtbare vijand die veel leed veroorzaakt en – net als in een echte oorlog - van veel mensen het leven beroofd.
Corona is natuurlijk niet te vergelijken met de barbaarse toestanden van WOII. Gelukkig niet. Maar nu het rampjaar 2020 er bijna op zit, wordt de hunkering naar de bevrijding van corona steeds groter. We zijn er klaar mee!
Toch moeten we volhouden. Sterker, de nieuwe lock down brengt heel veel beperkingen met zich mee. Het zal domweg moeten. Corona-experts vrezen dat het ergste nog moet komen. De winter lijkt de verspreiding van het virus te versnellen. Er is geen kruid en zelfs geen kruit tegen gewassen. Winkels, scholen, musea, theaters en nog veel meer gewoonweg op slot. Wat een narigheid.
Stel je toch eens voor dat er vanaf januari op grote schaal gevaccineerd gaat worden. En stel je dan eens voor dat we op een termijn van pakweg 3, 4 maanden de groepsimmuniteit bereiken. Is het dan geen goed idee om die vanwege corona in de ijskast gezette feestelijkheden alsnog uit te voeren?
Klaterende bevrijdingsconcerten, mooie toneelstukken, spetterende optochten, opwindende festivals. Feest in de stad. Want aan een coronabevrijdingsdag heb ik heel veel behoefte. En ik ben vast de enige niet.
