Marcel Kapteijn trekt eigen sound en stijl door in derde single
PURMEREND – In de nacht van donderdag op vrijdag gaat de nieuwe single van Marcel Kapteijn online bij Spotify: Palm Trees. De derde release op rij met een duidelijk eigen geluid en stijl. “Dat doen we bewust”, licht Marcel toe. “We merkten met de vorige singles dat we een soort stijl de wereld in brengen die mensen erg waarderen. Daar willen we ons een beetje consequent in opstellen, anders breng je het publiek in verwarring. We hebben zoveel liedjes, en als we eenmaal bezig zijn die handen en voeten te geven, dan gaan we alle kanten op.”
Het is vooral het typische singer songwriter materiaal met een vleugje ‘west coast-feel’, omschrijft hij. Het soort nummers dat Marcel Kapteijn (voor de jongeren: de zanger van de succesvolle Purmerendse band Ten Sharp die in 1991 met ‘You’ niet alleen een wereldhit maar tevens een evergreen aan de popgeschiedenis heeft toegevoegd) regelmatig ten gehore brengt in de optredens met zijn Raindogs: Sander Schuurman en Nico Dobber. “De lol is dan om ze niet op dezelfde manier te brengen als ze zijn opgenomen. Je zit met de Raindogs in een bepaalde setting; die is altijd akoustisch, met gitaar en percussie middels een heel klein drumstel, en driestemmig zang. Een nummer moet dan anders klinken. We geven er in onze optredens een creatievere invulling aan. Laten horen hoe het ook kan. Dat is onze lol. Het liedje blijft. maar je geeft er een andere slinger aan, met een bottleneck gitaar bijvoorbeeld. Datzelfde gaan we ongetwijfeld doen met Palm Trees.”
Tekst loopt door onder afbeelding
Foto: aangeleverd
Trots
Hij is erg trots op Palm Trees. “Want we zitten niet stil. Elke woensdag ben ik bij Peter de Wijn die de liedjes schrijft, en gaan we uitvogelen hoe we er één handen en voeten kunnen geven. Gaan we a cappella, met een akoestische gitaar of met een arrangement .. Elke keer is dat anders. We hebben een ongelooflijke hoeveelheid liedjes. Het is nu de kunst voor ons om dicht bij datgene te blijven wat we nu doen. Als dat lukt zijn we net een stel blije kleuters.” Zo ontstond dus na eerst River of Gold, daarna Eyes on the road en nu Palm Trees, toch die duidelijke signatuur, doorgevoerd tot in de covers aan toe.
Het is nu de kunst voor ons om dicht bij datgene te blijven wat we nu doen
Consequent
“Je ontkomt daar niet aan”, legt Marcel uit, die muzikaal bewezen heeft veel kanten op te kunnen. “De tijden zijn veranderd. Vroeger bracht je een liedje uit op single, en dan hoopte je dat een radiostation dat zou draaien. En regelde een platenmaatschappij nog alles. Nu doe je alles zelf. Wij zijn heel langzaam, misschien te langzaam, in die veranderingen mee gegaan. Je moet helder hebben hoe mensen nu luisteren en kijken. We hopen op deze manier duidelijker en herkenbaarder te zijn voor het publiek. Dat ze het leuk vinden natuurlijk, en dat wanneer ze naar een optreden van ons komen, ze precies weten wat ze kunnen verwachten. Dat is ook wel weer heel leuk.“
Ook voor Marcel Kapteijn & The Raindogs ligt de wereld praktisch stil sinds corona. “We hadden tot vorig jaar juli verschrikkelijk veel mooie vooruitzichten, geweldige optredens; we zouden zelfs naar Ierland gaan. Dat is allemaal niet doorgegaan. We traden nog wel af en toe op, maar anders, voor tien of twaalf personen, verder konden we niet zoveel. Juist omdat we ons niet meer kunnen laten zien zijn deze singles en de publiciteit eromheen heel belangrijk om ons in ieder geval kenbaar te maken bij het publiek.”
De huiskameroptredens vind ik het leukst om te doen
Het streven is om in ieder geval drie nieuwe songs per jaar te brengen. Marcel: “Dit is nu de derde in de reeks eensluidende nummers. Over niet al te lange tijd hopen we er nog één uit te brengen en daarna een hele CD in dezelfde stijl. Dat zou ik zelf zeker heel erg op prijs stellen.” Want gespeeld en muziek gemaakt wordt er evengoed. “Ik speel zelf elke dag, en elke woensdag met de Raindogs en bij Peter de Wijn. Afgelopen zondag traden we voor het eerst weer live op, online, in de Vermaningskerk in Zaandam waar het sociaal wijkteam in het zonnetje werd gezet. Dat was geweldig om te doen.”
Hoe kleiner, hoe leuker
Maar een groot of klein publiek, Marcel staat overal precies zoals hij is: in een klein centrum voor tien mensen, in een enorme concertzaal voor 20.000 mensen, of zelfs voor de nieuwe prinses bij het huwelijk in 2002. “Voor mij is het eigenlijk; hoe kleiner hoe leuker”, zegt hij stellig. “Al is dat commercieel niet zo handig. De huiskameroptredens bijvoorbeeld vind ik het leukst om te doen. Dat was ook dé ontwikkeling voor ons vorig jaar, we kwamen op prachtige plekjes. Met gemiddeld zo’n 30 tot 40 man die ademloos naar je luisteren, en aandacht hebben voor alle verschillende dingen die je doet. Daar word ik dan ook wel weer een beetje baldadig van. Dan denk ik; ik ga dat ook doen en dat ook, kijken hoe het publiek reageert. Het is gewoon heel speciaal. We missen het publiek, en volgens mij mist het publiek ons ook. That makes two of us. Maar zodra het weer kan sta ik er weer, desnoods in de tuin!”
Luisteren dus vrijdag, op Spotify: Palm Trees…
