De weg kwijt
Hij kwam hoogstpersoonlijk naar Purmerend om de kieslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in te dienen. Thierry Baudet. Wie kent hem niet. De man die al zo vaak zijn mening moest herzien. De man die bakzeil kan halen als geen ander en telkens weer als een phoenix uit de as herrijst. Baudet weet heel goed hoe hij zichzelf en zijn partij buitenspel moet zetten.
Het zal in Purmerend niet anders zijn. Op de kandidatenlijst ook mensen die helemaal niet in Purmerend wonen. Kennelijk is het Baudet en zijn partijgenoten ontgaan dat wanneer je in een gemeenteraad gekozen wil worden, je ook daadwerkelijk in die gemeente moet wonen. Merkwaardig, elders wonen, gekozen worden en dan pas snel verhuizen. De lokale lijsttrekker heeft vast en zeker thuis nog wel een zolderkamertje over.
Wat ook al zo bijzonder is, is dat Baudet cs de coronamaatregelen wil schrappen. De verkiezingen zijn in november, de nieuwe raad treedt aan per 1 januari. De kans is vrij groot dat tegen die tijd de maatregelen zo goed als allemaal zijn afgeschaft. Bovendien, het coronabeleid is landelijk beleid en de lokale overheid heeft dat maar uit te voeren. Hoe zo speerpunt?
En dan de fusie tussen Beemster en Purmerend. Baudet wil die fusie terugdraaien. Het zou een unicum in ons land. Nog nooit eerder werd een gemeentelijke fusie ongedaan gemaakt. En waarom zou je? Een fusieproces is kostbaar; terugdraaien zal nog veel kostbaarder zijn. Het geld voor het terugdraaien van de fusie kun je beter stoppen in goed onderwijs, huisvesting of veiligheid.
Op afstand het wel en wee van Baudet en zijn volgelingen observerend denk ik doorgaans: die man is de weg kwijt. En als ik nu zie wat hem heeft doen besluiten zijn partij het geluk te laten vinden in Purmerend en Beemster, weet ik het (bijna) zeker. Inderdaad, de weg kwijt!
