Davinci4energy beleeft emotionele driedaagse
BORMIO/PURMEREND - De 12 leden van Davinci4energy, bestaande uit leerlingen van het DaVinci College, is een van de deelnemende equipes aan het initiatief Forza4Energy4All. Het doel is om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor onderzoek naar kinderen met een stofwisselingsziekte. De equipe beleefde recent drie waardevolle maar energie vretende dagen in het Italiaanse Bormio. Hieronder een sfeerverslag van Mila Kuller, een van de deelnemers.
Verslag van een van de deelnemers aan fietstocht voor goede doel
Tijdens het evenement worden 3 bergen, de Gavia, de Mortirolo en Stelvio op gefietst, gewandeld en hardgelopen. Onze groep van 12 man fietst de bergen op. Jammer genoeg zijn de Gavia en de Stelvio vanuit Bormio gesloten wegens rotsblokken die de weg blokkeren en rotsblokken die op het punt staan om te vallen. Als vervangende route voor de Gavia doen we 2 kleinere bergen, de Torri di Fraele en daarna de Bormio 2000. De Torri di Fraele wordt ook wel gezien als de mini Stelvio. Mocht de Stelvio gesloten blijven dan wordt er een alternatief gezocht. De 2 dagen hiervoor hebben we getraind om te wennen aan de bergen. Dit was voor iedereen spannend en uitdagend, omdat we in Nederland geen bergen hebben.
Eerste dag
We begonnen vanochtend met alle fietsers in Bormio, vanaf daar reden we naar de Torri di Fraele. Deze berg hebben we met de trainingsdagen ook op gefietst. Nu ging het voor iedereen makkelijker omdat we al wisten hoe de route was. Bovenaan en onderweg werden we door de organisatie en andere deelnemers aangemoedigd. Na het dalen en de lunch begonnen we aan de tweede berg, de Bormio 2000. De ervaring op deze berg was voor iedereen verschillend. Een aantal leerlingen vonden de Bormio 2000 uitdagend na dat we de Torri de Fraele al hadden beklommen. De anderen waren enthousiast over de Bormio 2000 doordat de stijging van de berg steeds hetzelfde bleef. Bovenaan de Bormio 2000 werden we met muziek en door alle deelnemers en supporters onthaald.
Nadat iedereen binnen was werd er gedanst door alle deelnemers om te vieren dat we boven waren. Sommige deelnemers werden emotioneel toen ze boven kwamen. De meeste deelnemers doen mee voor een gezinslid die een energiestofwisselingsziekte heeft. Langs de route die we gefietst hebben, stonden allemaal bordjes met kinderen die een energiestofwisselingsziekte hebben. Dit was bijzonder om te zien. Wij als het team van het Da Vinci College worden hierdoor extra gemotiveerd. Het was een bijzondere en uitdagende dag en we kijken uit naar de volgende dagen.
Tweede dag
Vandaag was het tijd voor een van de zwaarste opgaven van onze reis. Voor onze vijfde dag in Italië en de tweede dag van Forza4energy4all stond de Mortirolo op de planning. Deze bijnaam heeft de berg gekregen omdat je praktisch 'dood' gaat van het klimmen op deze berg en daar komt het Italiaanse woord morte vandaan, een serieuze berg dus. Wij gingen wel via de andere kant naar boven via een iets minder steilere route die nog steeds erg uitdagend was. Vanochtend konden we gelukkig wel iets langer uitslapen dan gisteren en zaten we om acht uur allemaal gespannen aan het ontbijt. Tijdens ons ontbijt konden we al zien dat de bergtoppen een witte kleur hadden gekregen door de sneeuw die afgelopen nacht was gevallen, het was een stuk kouder geworden dan de zonnige dagen die we hiervoor hadden gehad. Goed aangekleed gingen we met z'n allen naar de start van de rit, eerst stond ons een afdaling van 23 kilometer te wachten naar de voet van de Mortirolo. Halverwege deze afdaling begon het al te regenen en kwamen we doorweekt aan bij het begin van de klim, het was ook zo mistig dat we de top van de berg niet konden zien.
Toen begon pas het echte werk, het klimmen van 13,8 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 8,2 procent en maximaal 16 procent. Het ging steeds harder regenen en het werd steeds steiler dus het was een hele opgave om boven te komen, wel werden we fantastisch aangemoedigd door onze supporters. Na 1.263 hoogtemeters, waarvan een deel door de wolken, kwam de top dan eindelijk in zicht en konden we snel wat warms aan doen. Uiteindelijk zijn we allemaal boven gekomen en met dit weer en deze berg was dat een hele prestatie. Boven aan de berg stonden vrijwilligers klaar met dekens om ons een warm onthaal te geven. Het oorspronkelijke plan was om de Mortirolo weer af te dalen maar door de vele regen was dat voor ons geen veilige optie.
Wij zijn met de bus en de auto's van onze supporters veilig en wel weer naar beneden gebracht. Het was een heftige en lange klim en volgens meneer van Diepen hadden we nog nooit zulk slecht weer gehad met de fietsexcursie maar toch hebben we het allemaal gehaald. Na terugkomst hebben Mila, Perre, Christiaan en Romy pannenkoeken gebakken voor de hele groep en hebben Bente, Jildou en Sarah geholpen bij de organisatie. Het alternatief voor morgen is nog niet bekend maar wij hebben er in ieder geval weer veel zin in en hopen op wat beter weer!
Derde dag
De laatste dag was toch ook echt een feit. In plaats van de Stelvio hebben we de Eita beklommen. De Stelvio was nog steeds afgesloten wegens het gevaar van het vallen van rotsblokken. Vanaf Bormio vetrokken we met alle wielrenners naar de voet van de Eita. De klim beviel zwaarder dan iedereen had verwacht, dit kwam vooral doordat we de hele week al in de bergen gefietst hadden. Ondanks dat het weer beter was dan het weer van gisteren. Bovenaan werd iedereen mooi onthaald door de organisatie. Na de finish kwamen verschillende emoties naar boven. Iedereen voelde blijdschap dat ze boven waren gekomen. Ook kwamen er veel tranen bij kijken. Na een mooie afdaling naar beneden en een uitdagende rit terug. We waren uiteindelijk thuis en iedereen was op en had geen energie meer over. We voelden ons precies hoe een kindje met een energiestofwisselingsziekte zich elke dag voelt. 'S avonds was het tijd voor de afsluiting. In het hotel van de organisatie werd de week afgesloten met een praatje van de Directeur en een praatje van een aantal deelnemers, hierbij begonnen de tranen bij een aantal van ons te vloeien. Ook werd het voorlopige eindbedrag bekent gemaakt, er is nu al meer dan 200.000 euro opgehaald en er kan nog steeds gedoneerd worden. De opbrengst van onze klas staat nu op meer dan 17.000 euro. Daarna was toch echt de afsluiting van de week met het filmpje van de dag, het diner en het afscheid nemen van alle deelnemers en de organisatie. Iedereen vond het een week om nooit meer te vergeten. De organisatie voelde aan als een grote familie. Het hele jaar hard trainen en veel geld ophalen was het allemaal waard. Ook willen we de sponsoren, begeleiders, docenten, de stichting en alle anderen die ons naar boven geholpen hebben bedanken. Dank voor alles."
