Bart Dekker trotseert pijn en uitputting bij Kamp van Koningsbrugge

Algemeen
Bart Dekker, links met geweer,  geeft alles wat hij heeft tijdens Kamp van Koningsbrugge
Bart Dekker, links met geweer, geeft alles wat hij heeft tijdens Kamp van Koningsbrugge (Foto: AVRO/TROS Kamp van Koningsbrugge)

SCHAGEN – Bart Dekker uit Schagen is een van de  deelnemers aan het tweede seizoen van Kamp van Koningsbrugge. Elke donderdagavond zijn de afleveringen te zien op NPO1. “Je komt jezelf tegen maar dan in het kwadraat.’’

Je leven wordt bepaald en het gaat continu door. Rustig opbouwen bestaat niet

In Kamp van Koningsbrugge, gepresenteerd door Jeroen van Koningsbrugge, gaan vijftien gewone burgers de uitdaging aan om mee te doen aan één van de zwaarste opleidingen van Nederland: die van de Special Forces. In negen afleveringen zien we hoe de deelnemers fysiek en mentaal kapot gaan, wie er bestand is tegen zoveel druk en wie het beste presteert. Onder het bij zijn van tientallen camera’s, instructeurs en mede deelnemers, ga je tot het uiterste...en verder.

Bart Dekker is in het dagelijks leven eigenaar van sportschool Train4Less in Schagen. Daarnaast runt hij nog meerdere filialen in Noord-Holland. “Ik ben een bezig bijtje, ben ik niet op de zaak, dan ben ik zelf aan het sporten, trainen voor een wedstrijd, lesgeven of iets met de kinderen of mijn vriendin Veerle aan het doen.’’

Waarom meedoen?

Op de vraag waarom Bart in vredesnaam erbij kwam om zich op te geven, heeft hij eerlijk gezegd nog steeds geen antwoord. “Het is meer de vraag die je aan jezelf stelt, wanneer zou ik breken? Wanneer zou ik opgeven? Ben ik uit het juiste hout gesneden om dit te kunnen doen? Met de beelden van seizoen 1 en deze vragen in mijn achterhoofd heb ik mij ingeschreven voor seizoen 2. Ik heb geen duidelijk beeld van mezelf als commando expert, of dat meedoen altijd een droom van me is geweest. Bewijzen dat ik het kan, is wel een drive, maar geen doel op zich. Al ga ik tot het uiterste, want als ik iets doe, dan doe ik het goed. Zo kennen mensen mij ook. Als Bart iets in zijn kop heeft, dan gaat hij ervoor.’’

24 uur camera’s

Omdat de afleveringen nog volop bezig zijn, kan en mag Bart niet teveel zeggen. Daarnaast is het ook moeilijk om wat te zeggen, als je zelf niet weet wat er wordt uitgezonden. “Ik heb dan wel meegedaan maar heb geen idee wat er wordt uitgezonden. Je moet het zo zien, vanaf het moment dat we uit de bus in Winterberg uitstapten voor het programma, waren er 24 uur per dag camera’s op je gericht. Alles wordt opgenomen, je kunt niets even stiekem doen. In het begin is dat wennen. Soms liggen ze 30 centimeter van je af terwijl jij je focust op je opdracht. Maar geloof me, als je zo ontzettend kapot bent, dan is het punt van schaamte en cameravrees voorbij. Je hebt er totaal geen erg meer in.”

Het Korps Commandotroepen is de meest specialistische eenheid van het Nederlandse leger. De Special Forces worden ingezet bij geheime, risicovolle operaties, overal ter wereld. De opleiding is loodzwaar en slechts 3 procent haalt zijn of haar groene baret. 

Deze opleiding die we op televisie te zien krijgen is niet veel anders. het is met recht een kijkje in de keuken. Meer dan 1000 personen hebben zich ingeschreven en daarvan halen er maar 15 de selectie om echt getraind te worden. “Het selectieproces op zich is al spannend. Je krijgt steeds kleine hapjes informatie voorgeschoteld en daar moet je het mee doen. Je wordt uitgenodigd voor een fysieke test, een psychische test een medische test, je moet een vragenlijst invullen en telkens weet je nog steeds niet of je meedoet. Toch ga je dagelijks trainen, hardlopen in het bos en sporten om maar fit te blijven en conditie te behouden. Je weet niet of je uiteindelijk geselecteerd word en je weet ook niet wanneer het start. Dus probeer je je voor te bereiden. Juist die onwetendheid is voor mij al een uitdaging op zich. Je hebt het niet in de hand en jij bepaalt niets. Dat is voor mij wel een ding.” Uiteindelijk duurde het een half jaar voordat Bart de verlossende e-mail ontving. Hij zat erbij!

Mindfuck

“Het begon allemaal heel relaxed, we werden zelfs in de watten gelegd. Bij aankomst in Winterbergen lekker wat eten, een goed hotel. Toen het ‘s avonds werd en ik in bed lag, dacht ik, nou morgen gaan we beginnen...dat liep even anders. Je hebt het gezien in aflevering 1. We werden uit ons bed getrommeld en moesten gelijk door een dal naar een viertonner rennen. Het kwam uit mijn tenen, maar ik haalde het binnen de tijd. Je zag toen al mensen huilend aankomen, en dit was pas het begin, dat hakt er wel in. Denk je dat je klaar bent, moet je daarna alsnog door! Je komt jezelf zo snel en zo vaak tegen, ik kan me niet meer herinneren hoe vaak ik dacht, dit is waanzin.’’

Door tot je bent gebroken

De twee commando-experts, Ray Claassens en Dai Carter drillen je tot je jezelf zo tegenkomt dat je van voren niet meer weet of je van achteren nog leeft. En dat in een moordend tempo. Hierdoor zien ze precies wie de Special Forces aankan. “ Alles wat je op televisie ziet is zwaar, maar dan nog even tien keer zwaarder. Het is niet uit te leggen hoe je afziet terwijl je weet dat er geen einde aan komt. Telkens als je denkt, nu is de oefening klaar, dan gaan ze door. Dat aspect is ongelofelijk zwaar. Ik ben iemand die het liefst alles op eigen tempo doet. Niemand zegt mij wat of hoe ik iets moet doen. Dat is hier totaal anders. Er waren deelnemers die hier gelijk mee om konden gaan. Ja meneer, nee meneer. Luisteren, aannemen en doen....Ik dacht echt, wat is dit? Wie ben jij om dat te zeggen tegen mij? Maar dat leer je snel af. De instructeurs zien dondersgoed hoe jij in elkaar steekt. Niet alleen fysiek maar juist mentaal proberen ze je te breken. Het is echt afzien.’’

Hoe het met Bart afloopt mag hij niet zeggen. Dus er rest ons maar één ding te doen. Kijken. Elke donderdagavond om 20.35 uur op NPO1.

Bart met zijn kinderen bij Train4less in Schagen.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding