Bestolen krantenbezorger is beduusd: Lezers willen iets doen voor Anton

Algemeen
Krantenbezorger Anton van Berkel.
Krantenbezorger Anton van Berkel. (Foto: )

De redactie is door een aantal lezers benaderd, die reageerden op de brief van krantenbezorger Anton van Berkel die bestolen was. Zijn brief stond vorige week op de voorpagina – tot zijn grote verrassing.

Door Kor Kegel

Nog groter is zijn verrassing als hij verneemt dat de redactie al vijf reacties heeft mogen ontvangen van lezers die hem willen compenseren. “Fantastisch!”, zegt hij beduusd. Op de Buys Ballotsingel griste een onbekende het collectebakje uit zijn bolderwagentje, terwijl Anton stond te wachten op een bewoonster die hem een nieuwjaarsfooitje wilde geven. “Er zat maar 34 euro in en dat is geen wereldschokkend bedrag, maar ik vind het wel heel aardig dat mensen de moeite nemen om de krant te mailen dat ze iets terug willen doen.”

Anton van Berkel is 49 jaar en woont in de Boylestraat. Hij had vroeger een goede baan, maar het bedrijf waar hij werkte ging fuseren en de fusiepartner vond hem niet commercieel genoeg. Hij raakte werkloos. Zijn inkomen slonk. “Daarom ben ik de krant gaan bezorgen. Ik ben net thuis”, zegt hij.
Het is negen uur ‘s avonds. “Behalve het Nieuwe Stadsblad in Schiedam breng ik ook de Havenloods in Rotterdam rond. In Schiedam bezorg ik nu een jaar of drie. Ik ben in het gat gesprongen toen niemand meer de krant wilde bezorgen aan de Polderweg. Ik loop nu de hele Polderweg af en de bewoners zijn dolblij met me, want een lange tijd kregen ze de krant niet meer in de bus. En natuurlijk wil iedereen het huis-aan-huisblad graag ontvangen.

Weer en wind

”Een krantenwijk is kleiner dan een woonwijk. In de woonwijk Schiedam-Oost heeft Anton meer krantenwijken, van de Rotterdamsedijk tot aan de Boerhaavelaan. En dan bezorgt hij ook nog in de Gaarden in wijk Spaland. Door weer en wind. Anton neemt zijn werk serieus. Aan het eind van het jaar staat daar een extraatje tegenover. De vaste bezorgers kunnen zich identificeren en gaan de bezorgadressen langs om de nieuwjaarswensen over te brengen. Veel bewoners begrijpen het ritueel en schenken een bedragje als beloning. Een halve eeuw geleden was één gulden de norm, maar nu verschillen de fooien enorm. De een geeft vijftig eurocent, de ander tien euro.

Bakkie

Bezorger van het Nieuwe Stadsblad Anton is blij met elke gift en hij vindt het ook leuk om eventjes contact te hebben met de mensen bij wie hij bezorgt. Soms mag hij zelfs binnenkomen voor een kopje koffie, terwijl de bewoner wat los geld zoekt. In zijn ingezonden brief aan het Nieuwe Stadsblad vertelde hij dat hij bijzondere verhalen te horen krijgt, van bewoners die een dierbare hebben verloren of die na tientallen jaren hun huis gaan verlaten.

Besloten

Anton merkt ook de culturele verschillen. Nieuwkomers in Nederland kennen de traditie niet. Hij vertelt dan over het gebruik dat bezorgers Gelukkig Nieuwjaar komen wensen, maar over het gehoopte fooitje zegt hij dan niets, dus dan levert het hem alleen de beste wensen voor het nieuwe jaar op. Op de Buys Ballotsingel ging hij op Oudejaarsdag langs de deuren. Een vriendelijke dame ging even naar de huiskamer om twee euro voor hem te halen.

Contact

Toen hij ze in zijn collectebakje wilde doen, bleek het uit zijn bolderwagentje gestolen te zijn - door een voorbijganger die hem niet opgevallen was. “Gestolen terwijl ik ernaast stond, door iemand die zich blijkbaar te goed voelt om zijn geld op een eerlijke wijze te verdienen.” Lezers die contact willen met Anton, kunnen dit doen door een mailtje sturen naar zijn e-mailadres: antonvberkel@hotmail.com. “Wat is dat een leuk gebaar!”, zegt hij opgetogen.

Vaste bezorgers gaan rond de jaarwisseling de bezorgadressen langs om de nieuwjaarswensen over te brengen.