‘Kerkdienst is net Zondag met Lubach zonder publiek’

Algemeen
Ds Henk Haandrikman: predikant in Paastijd terwijl corona heerst.
Ds Henk Haandrikman: predikant in Paastijd terwijl corona heerst. Foto: Aangeleverd

Predikant Henk Haandrikman is verbonden aan de protestantse gemeente in Enkhuizen. In deze moeilijke tijd waarin het coronavirus ons parten speelt - precies in de periode voor Pasen - wijst hij op een belangrijke parallel. "Besef van schoonheid maakt veel creativiteit los."

Het coronavirus confronteert ons met de kwetsbaarheid van het bestaan. “Mensen realiseren zich meer dan anders de kleinheid van het bestaan. Maar ik zie ook de andere kant: het besef van schoonheid en de bijzonderheid van het leven. Kijk maar naar wat er aan creativiteit loskomt om contacten te onderhouden en van betekenis te zijn voor elkaar.”

Virtuele gemeenschap

Hij mist de gezamenlijke kerkgang iedere zondag. “Je kunt het vergelijken met Zondag met Lubach zonder publiek. Je merkt dat het anders is. Een dienst bereid ik altijd goed voor, maar zonder respons en interactie voelt het anders en dat is heel erg jammer. Aan de andere kant weten we van elkaar dat er nu een virtuele gemeente aan het ontstaan is. Dat roept ook een sterk gevoel van samenzijn op.”

Haandrikman ziet bij mensen grote bezorgdheid over hun gezondheid. “Dat leeft heel sterk, zeker bij ouderen. Tegelijk zie ik bij hen ook een houding van: we moeten hier doorheen.”

Nieuw land

Ouderen die flink op leeftijd zijn en de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt, putten uit hun oorlogservaringen, zegt Haandrikman.

“Ouderen weten uit eigen ervaring dat het niet altijd voor de wind gaat. Bij een heel aantal merk ik een soort veerkracht waaraan jongeren best wat kunnen hebben. Jongeren realiseren zich niet allemaal dat het niet altijd vanzelf gaat. Wat we nu meemaken is een soort nieuw land voor veel mensen. Ouderen hebben dat land al een beetje verkend en kunnen als richtingaanwijzers, als gidsen fungeren.”

Ontwricht

Jongeren en ouderen kunnen juist nu van elkaar leren en hij ziet graag meer contact tussen beiden. “Het mes snijdt aan twee kanten. Bij ouderen speelt eerder eenzaamheid een rol. Blijf hen er dus bij betrekken. Aan de ander kant kunnen ouderen in deze tijd wellicht helpen in het behouden van perspectief. Zíj hebben de oorlog meegemaakt en weten dat er eens een einde komt aan een periode waarin de samenleving is ontwricht.”

Pasen

Een (Paas)boodschap heeft Haandrikman wel en hij schetst een beeld van de woestijn die past bij de veertigdagentijd waarin men zich voorbereidt op Pasen. “In het leven zijn we op reis met elkaar. We staan niet stil, we zijn onderweg. Dat wat we nu meemaken is ook een reis en die gaat nu door een woestijn. We zitten in de veertigdagentijd letterlijk in quarantaine. Dat valt op een bijzondere manier samen met de tijd naar Pasen. Het is een tijd van hoop, positief blijven en elkaar opzoeken.”

Veertig dagen was vroeger de periode dat mensen aan boord van een schip moesten blijven als er een besmettelijke ziekte heerste

Lees nu de laatste editie van de digitale krant

Agenda